Πέμπτη , 28/03/2024

ΡΕΠΟΡΤΑΖ LABEL NEWS: Την στιγμή που τα μουσικά σχολεία στην χώρα μας βρίσκονται σε απόλυτη παρακμή, το μουσικό Σχολείο Λαμίας προάγει τον πολιτισμό, την μουσική και την εκπαίδευση κόντρα στις αντιξοότητες και στην αδιαφορία του Κράτους

Ρεπορτάζ: Άκης Τσακίρης

Το σημερινό άρθρο ίσως αποτελεί μία από τις πιο όμορφες στιγμές στη ζωή μου ως δημοσιογράφος. Το Μουσικό Σχολείο Λαμίας, χωρίς καμία αμφιβολία, είναι μία σελίδα της εκπαίδευσης της Κεντρικής Ελλάδας, που γνωρίζει όχι μόνο την καλλιτεχνική ανάπτυξη, αλλά και πολλά προβλήματα, μιας και το Υπουργείο Παιδείας συχνά πυκνά σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Ξεκινήσαμε λοιπόν το Ωρολόγιο Πρόγραμμα του σχολείου, παρέα με το Label News και τον διευθυντή του Μουσικού Σχολείου Λαμίας, κύριο Νίκο Τζήμα, για να αναπτύξουμε όχι μόνο την “λευκή πλευρά” ενός σχολείου, αλλά και τις “μαύρες σελίδες” που εκείνος και το προσωπικό του έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά. Η χαρά μου ήταν σίγουρα μεγάλη, μιας και είχα την ευκαιρία να θυμηθώ τις πιο όμορφες στιγμές των σχολικών μου χρόνων και αυτές δεν είναι άλλες από τις προετοιμασίες μίας εκδήλωσης και πιο συγκεκριμένα των παραδοσιακών μουσικών συνόλων του σχολείου, με θέα τις παραλογές, τα ακριτικά και ριζίτικα τραγούδια.

Το Δελτίο Τύπου για την εκδήλωση με τίτλο: “Από τις άκρες των ακρώ…” ήταν ήδη έτοιμο να διαδώσει πως τα παιδιά που αγαπούν την μουσική είναι έτοιμα να παρουσιάσουν για μία ακόμη φορά τις δυνατότητές τους στο Δημοτικό Θέατρο της Λαμίας:  “Λόγος μεστός και προσιτός συνάμα, που αλήθεια και σοφία είναι γεμάτος. Και στέκει εκεί, αντάμα με τον φόβο, τα πάθια και τον λυτρωμό. Εκεί όπου σμίγουν τα όρια του νου και της καρδιάς· όπου ο Θεός κι ο ήρωας δείχνουν η μόνη λύση στο δράμα που ο άνθρωπος καλείται να βιώσει.

Εκεί κι η Ιφιγένεια, του Πρωτομάστορα η κυρά, η Ανδρομέδα η όμορφη, μα κι η βασιλοπούλα θυσία – φόρος στ’ άδικο, στου κραταιού τον φόβο. Σαν συμπληγάδες, σα στενό στρατί, μια πάλη αδιάκοπη μοιάζει η ζωή του ανθρώπου, ανάμεσα σ’ υποταγή κι ανάσταση και ζήση. Ετούτα τα τραγούδια, γεφύρια ανάμεσα σ’ ελπίδα κι ανημπόρια, αγγίζουν περίτεχνα πότε τον μύθο, πότε τον ρεαλισμό, μα πάντα την αλήθεια, όπως την ξέρει και τη νιώθει η μνήμη η συλλογική κι η λαϊκή η μούσα. Και τότε έτσι, και σήμερα το διάβα συντροφεύουν για να ακουμπάει καθένας μας, τον δρόμο να αποσώσει…”.

Μπορεί κανείς να θεωρεί πως όλα έχουν να κάνουν με μία παράδοση και όχι με το σήμερα. Κι όμως. Κάθε δραστηριότητα των άριστων μαθητών του Μουσικού Σχολείου Λαμίας είναι ένα ταξίδι από το παρελθόν στο παρόν.

“Όλα συνδέονται με το τώρα. Γιατί ας πούμε δημιούργησαν τους μύθους με τους Ακρίτες; Γιατί τόσα και τόσα ποιήματα και τραγούδια έχουν γραφτεί για εκείνους και μέχρι σήμερα τους τιμά η παράδοσή μας; Η ανάγκη για την λύτρωση, η ανάγκη για ένα πρόσωπο ( όχι απόλυτα υπαρκτό ) που μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω είναι αυτό που συναντούμε στη παράδοσή μας και έρχεται να γίνει ένα με το σήμερα. Αυτό θέλουμε να μεταφέρουμε σε όλους όσους έρχονται να μας συναντήσουν στις εκδηλώσεις μας. Ότι τα παιδιά των Μουσικών Σχολείων, μαζί με την παράδοση, μαζί με την ιστορία, μαθαίνουν να κρίνουν, να αντιλαμβάνονται και να ωριμάζουν παρέα με την πιο όμορφη τέχνη που δημιούργησε ποτέ ο άνθρωπος.”, σχολιάζει ο καθηγητής παραδοσιακής μουσικής του σχολείου, Χαράλαμπος Ριμπάς.

Φυσικά δεν μου ήταν εύκολο να αντισταθώ σε μία ακόμη βόλτα στις αίθουσες διδασκαλίας του σχολείου και όχι μόνο των μουσικών μαθημάτων, αλλά και των μαθημάτων γενικής παιδείας. Οι μαθητές είναι πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη. Γιατί; Γιατί η μουσική μπορεί να προσφέρει τα πιο όμορφα συναισθήματα. Μπορεί για παράδειγμα να διδάσκονται ιστορία, αλλά η μουσική είναι εκείνη που έχει “ανοίξει” το πνεύμα τους και να δουν τα γεγονότα και τις καταστάσεις του παρελθόντος χωρίς μία απλή πράξη αποστίθησης, αλλά ως μία ιστορία που έκανε τους Έλληνες αυτό που είναι.

Από την άλλη όμως, πώς να αντισταθεί κανείς και να μην τρέξει στις αίθουσε των μουσικών μαθημάτων και οργάνων; Εκεί, οι άριστοι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Λαμίας, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. “Μπορεί το πρόγραμμα να είναι διαφορετικό από άλλα σχολεία, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα πώς πέρασαν τόσες ώρες. Και ποτέ δεν μου φάνηκε κανένα μάθημα κουραστικό. Οι εναλλαγές των μαθημάτων γενικής παιδείας με των μουσικών οργάνων, κάνουν το σχολείο να είναι ένας από τους αγαπημένους μου χώρους”, σχολιάζει μία μαθήτρια της Γ’ Γυμνασίου που μπόρεσα και “έκλεψα” λίγο από τον πολύτιμό χρόνο της στο μάθημα πιάνου.

Ίσως όλα αυτά να τα θεωρείται υπερβολικά. Ίσως πάλι όχι. Αλλά όπως κάθε καλό που συμβαίνει στην καθημερινότητα, έχει και κάτι κακό να το συμπληρώνει. Μπορεί το Μουσικό Σχολείο Λαμίας να θεωρείται ένα πρότυπο σχολείο της Κεντρικής Ελλάδας ( και σίγουρα το επίπεδο των μαθητών μπορεί να το δικαιολογήσει μιας και είναι τρομερά υψηλό ), αλλά πάντα οι “μαύρες σελίδες” της εκπαίδευσης έρχονται να δώσουν το δικό μας στίγμα. “Οι μαθητές σίγουρα είναι άριστοι και προσπαθούμε όλοι για το καλύτερο στην εκπαίδευσή τους, αλλά καθημερινά αντιμετωπίζουμε αρκετά προβλήματα.

Για παράδειγμα, δεν μπορεί ένα σχολείο να μην έχει τους επαρκείς χώρους για να στεγάσει τους μαθητές του, αλλά και να δέχεται ακόμη περισσότερους κάθε χρονιά. Φέτος έχουμε 300 μαθητές και βρισκόμαστε σχεδόν στο τέλος της χρονιάς. Του χρόνου θα έχουμε περίπου 330 και οι αίθουσες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι ελάχιστες και οι κινήσεις μας να γίνονται κάποιες φορές γραφικές από την διεύθυνση εκπαίδευσης της Κεντρικής Ελλάδας. Αλλά κάπως πρέπει να λειτουργήσουμε και να φέρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.”, σχολιάζει ο διευθυντής του Μουσικού Σχολείου Λαμίας κύριος Νίκος Τζήμας, ο οποίος συμπληρώνει ένα αρκετά μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη χρονιά.

“Μπορεί όταν εσύ φοιτούσες εδώ να είχαμε τα ατομικά μαθήματα μουσικών οργάνων. Φέτος τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ, μιας και οι καθηγητές που μπορούμε να αξιοποιήσουμε ως σχολείο είναι λιγότεροι σε αριθμό από τις ανάγκες μας. Εκεί που λίγα χρόνια πριν μπορούσε κάθε μαθητής να κάνει το ατομικό μάθημα του μουσικού οργάνου που έχει επιλέξει, φέτος τα μαθήματα γίνονται με περισσότερα άτομα μέσα στην αίθουσα. Περισσότεροι μαθητές, περισσότερη διδασκαλία, αλλά το μουσικό όργανο θέλει αυτοσυγκέντρωση, μεράκι και χρόνο που ίσως σε ένα μάθημα με περισσότερους από έναν μαθητές είναι δύσκολο να φτάσει και το 100%”, συμπληρώνει.

Περνώντας την πόρτα του Μουσικού Σχολείου, χιλιάδες εικόνες από τα έξι χρόνια που πέρασα μέσα σε αυτό τον χώρο, περνούσαν από το μυαλό μου. Ένα ήταν όμως το μόνο σίγουρο. Όχι μόνο θα επιστρέψουμε παρέα με το Label News, αλλά σίγουρα περιμένουμε και όλους εσάς να το επισκεφθείτε και να αγγίξετε λίγη από την μαγεία της μουσικής που λαμβάνουν καθημερινά οι μαθητές του.

Δείτε επίσης

Notaras Dental Clinic: Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της νέας γενιάς οδοντιάτρων ανοίγει τις πόρτες του

Βαγγέλης Καράλης Από τον: Βαγγέλη Καράλη  Το Notaras Dental Clinic ανοίγει τις πόρτες του και …

Αφήστε μια απάντηση