Label News Ειδήσεις με προσωπικότητα
Συνέντευξη: Αργυρώ Αρβανίτη
Πέρα από πάρα πολύ γοητευτική γυναίκα, αλλά και εξαιρετικά ταλαντούχα ηθοποιό, με πολλές σπουδές αλλά και μεγάλες συνεργασίες στο θέατρο και την τηλεόραση η Λιάνα Παρούση μιλάει αποκλειστικά στο Label news για την παράσταση «Στα Άκρα» όπου πρωταγωνιστεί αλλά και για τις απόψεις της όσο αφορά την τηλεόραση και το θέατρο.
Αυτή την περίοδο πρωταγωνιστείτε στην παράσταση «Στα άκρα» στο θέατρο “Χώρα”. Μιλήστε μου για τον ρόλο σας.
Το έργο “Στα Άκρα ” είναι μια θεατρική διασκευή της Στέλλας Ζαφειροπούλου ,του γνωστού έργου του Ζωρζ Μπατάιγ “το γαλάζιο του ουρανού”.Σκηνοθετημένο εξαιρετικά από τον λατρεμένο σκηνοθέτη Πέτρο Ζούλια. Τα προσωπικά, υπαρξιακά, πολιτικά και ερωτικά αδιέξοδα των ηρώων του έργου δια πλέκονται και συμπορεύονται με τα αδιέξοδα της Ευρώπης του Μεσοπολέμου, λίγο πριν την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Πολλά τα κοινά στοιχεία με την σημερινή εποχή και πολλές παράλληλες πορείες ανθρώπων και κοινωνικών καταστάσεων…
Έχετε πρωταγωνιστήσει σε αρκετές παραστάσεις του Εθνικού θεάτρου. Υπάρχει κάποια που έχει ξεχωρίσει μέσα σας;
Τι να πρωτοθυμηθώ…Κάθε παράσταση ειλικρινά σου αφήνει ένα βαθύ στίγμα. Θα ξεχωρίσω όμως δύο “Το Μάθημα” του Ιονέσκο σε σκηνοθεσία Γ.Μιχαλακόπουλου με συμπρωταγωνιστή τον Γ.Μοσχίδη. Ήταν Εξαιρετική δουλειά σε ένα έργο που μας επέτρεψε να εναποθέσουμε ένα κομμάτι της θεατρικής μας τρέλας, και “Η δολοφονία του Μαρά” σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη. Όλοι νέοι τότε δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας σε μια εξαιρετική συλλογική παράσταση.
Πέρα όμως από το θέατρο σας έχουμε δει και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές. Σας λείπει το κομμάτι της τηλεόρασης;
Η αλήθεια είναι ότι αγαπώ πολύ την τηλεόραση. Ένας ηθοποιός πρέπει με τον ίδιο ζήλο να είναι καλός σε ότι του ζητείται, είτε λέγεται τηλεόραση, είτε κινηματογράφος, θέατρο, performance. Το πρόβλημα είναι ότι η τηλεόραση έχει χάσει τον στόχο και τον ρόλο της. Οι δουλειές είναι λίγες και πολλές φορές όχι προσεγμένες, παίζουν συνέχεια οι ίδιοι ηθοποιοί και κυρίως τα κείμενα υπολείπονται των παλαιών σεναρίων. Δεν μπορώ να πω ότι ζηλεύω κάτι στη σημερινή τηλεόραση και δυστυχώς δεν με προσελκύει να την παρακολουθήσω.
Το θέατρο και η τηλεόραση είναι δύο διαφορετικά πράγματα όσον αφορά την επαφή με τον κόσμο . Πιο πιστεύετε ότι σας γεμίζει περισσότερο;
Το θέατρο είναι μια πράξη λύτρωσης του ηθοποιού. Παλεύει με τον εαυτό του και την ψυχή του για να αποδώσει την υπόσταση ενός άλλο χαρακτήρα. Υποδύεται ζωντανά απέναντι σε βλέμματα. Στην τηλεόραση καλύπτεσαι πίσω, συνήθως από τις ευκολίες σου και σπάνια σου ζητείται να ερμηνεύσεις κάτι που δεν είσαι. Και τα δύο έχουν την αξία τους απλά το θέατρο είναι τέχνη.
Ο χώρος του θεάτρου θεωρείτε πως έχει “φτωχύνει” με τα χρόνια;
Ναι έχει φτωχύνει πολύ το θέατρο. Όπως πολλά πράγματα έχουν χάσει την αξία τους σήμερα. Έχει χάσει την ανάγκη δημιουργίας τέχνης, μετατράπηκε σε χώρο έκφρασης των προσωπικών φιλοδοξιών και απωθημένων, χωρίς να ενδιαφέρεται για την καλλιέργεια του κοινού. Έχουμε ένα θέατρο Εγωιστικό. Όπως και η κοινωνία μας.
Έχετε συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα του θεάτρου, όπως ο Γιώργος Κιμούλης και η Μιμή Ντενίση . Υπάρχει κάποιος ηθοποιός ως “απωθημένο” που θα θέλατε να έχετε συνεργαστεί;
Η αλήθεια είναι ότι από μαθήτρια της σχολής του Εθνικού Θεάτρου είχα την τύχη να έχω δασκάλους θρύλους…Μ.Αρώνη ,Α.Βαλάκου, Α.Φιλιππίδης, Κ.Καστανά ,Λιγνάδη και αργότερα να συνεργαστώ με τεράστια ονόματα του Θεάτρου της υποκριτικής, μουσικής, σκηνογραφίας και σκηνοθεσίας. Ο καθένας τους ένας μικρός φάρος που ανάβει μέσα μου κάθε φορά που αναζητώ μια πηγή δύναμης και ελπίδας. (Χαχαχα)βασικά θα ήθελα να συνεργαστώ με τον Ρέιφ Φάινς γιατί μου αρέσει πολύ ως άντρας.(χαχαχα)
Σήμερα βλέπουμε σε θέατρα και σειρές να πρωταγωνιστούν άνθρωποι που δεν έχουν σπουδάσει υποκριτική και απλά απασχολούν τα social media. Εσείς πώς τοποθετήστε πάνω σε αυτό;
Πολύ ωραία ερώτηση και σε ευχαριστώ για αυτήν. Θα γίνω λίγο αυστηρή αλλά χρειάζεται και αυτό. Το κακό δεν είναι ότι αυτοί οι “προσωρινοί” ηθοποιοί δεν έχουν σπουδάσει υποκριτική, ερμηνευτικά μπορείς να βρεις και απλούς ανθρώπους που θα πετύχουν σε ένα ρόλο. Ο ηθοποιός όμως είναι κάτι παραπάνω από ερμηνευτής πρέπει να έχει παιδεία, σεβασμό στο επάγγελμα, να νοιώθει μέλος ενός θιάσου, να σέβεται τον συνάδελφο του και να ποιεί ήθος. Να καλλιεργεί συνέχεια τα ταλέντα του, να μπορεί ανά πασά στιγμή να ερμηνεύσει έναν ρόλο ,ακόμα και αν δεν του ταιριάζει. Πρέπει να έχει την μαγική ικανότητα να ποιήσει “Ήθος”
Είστε μια πολύ όμορφη γυναίκα . Πέρα από το ταλέντο πιστεύετε πως η εξωτερική εμφάνιση είναι σημαντικό προνόμιο για το χώρο του θεάματος;
Το “όμορφος ” είναι κάτι πολύ σχετικό και στη ζωή και στην τέχνη ειδικότερα. Για μένα όμορφος είναι ο άνθρωπος που εκπέμπει γοητεία, ακτινοβολεί από αγάπη για τον συνάνθρωπο του, γλυκύτητα και ευγένεια. Τέτοιους ανθρώπους έχει ανάγκη το θέατρο. Αυτοί οι άνθρωποι όταν ανεβαίνουν στο σανίδι. Λάμπουν. Αυτούς πρέπει μα ψάξει και η τηλεόραση. Οι μεγαλύτεροι ηθοποιοί και οι πιο σπουδαίες και αγαπητές προσωπικότητες σε όλο τον κόσμο δεν είναι ποτέ “πλαστικοί”.
Πιο είναι το μότο σας όσον αφορά την πετυχημένη πορεία σας;
Δεν θέλω να φανώ αχάριστη και νοιώθω πολύ ευχαριστημένη που μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω κάποια πράγματα που αναγνωρίζονται από το ευρύ κοινό. Αυτό σε προσωπικό επίπεδο. Θα ευχόμουν όμως ο Πολιτισμός της χώρας μας να είναι προσανατολισμένος διαφορετικά. Να μην χάνονται ταλέντα στην πορεία, να μην πετιούνται άσκοπα χρήματα, να προσπαθούμε να δημιουργήσουμε πολιτιστικές κοιτίδες και όχι εγωκεντρικά στιγμιότυπα. Από την στιγμή που δεν υπάρχει τέτοιο περιβάλλον δεν μπορώ να πω πως είμαι ευχαριστημένη. Γιατί κανείς δεν μπορεί να βάλει ένα λιθαράκι απλά υπάρχει, είτε πιο φωτεινά είτε πιο διακριτικά. Αν δεν δουλέψουμε Πολύ, με σεβασμό στην ιστορία μας και στον πολιτισμό μας παλαιότερο αλλά και σύγχρονο δεν θα μπορέσουμε να πάμε ένα ουσιαστικό βήμα μπροστά και να γράψουμε την δική μας ιστορία….
