Όποιος νιώσει πρώτος χάνει ή κερδίζει; Έχασα τον εαυτό μου ή κέρδισα εμπειρίες που σε ερωτεύτηκα αλλά εσύ τελικά με πρόδωσες;

Δεν θέλω να ερωτευτώ ξανά είπα κι όμως για μια ακόμη φορά αθέτησα την υπόσχεση μου. Όσο πιο βαθιά με κόβει άλλο τόσο με ελκύει, με προκαλεί να το δοκιμάσω ασυναίσθητα. Αυτό το κάτι, αυτό το συναίσθημα που σαν παράδεισος και κόλαση μαζί σε φέρνει πιο κοντά στη ζωή. Τελικά έχασα ή κέρδισα που ήρθα κοντά σου; Έχασα τον εαυτό μου ή κέρδισα εμπειρίες που σε ερωτεύτηκα;

Ήθελες τον χώρο σου, ήθελα να μπω στον δικό σου. Ήθελες τον χρόνο σου, ήθελα να τον περνάς μαζί μου. Όμως όση χημεία κι αν υπήρχε δεν κατάφερε να γεφυρώσει το κενό μεταξύ μας. Όσες προσπάθειες κι αν έκανα να έρθω κοντά σου ποτέ δεν μπόρεσα γιατί ο εγωισμός σου ήταν μεγαλύτερος από το ενδιαφέρον σου για μένα. Απλά ενδιαφέρον.

Άδικα προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι το μόνο που πρέπει να κάνω είναι υπομονή. Όχι. Δεν αξίζει να αναμένεις και να υπομένεις καταστάσεις όταν ξέρεις πως έχει τελειώσει ή μάλλον δεν είχε καν αρχίσει μου έλεγαν κι εγώ εκεί, να θέλω να έρθω κοντά σου ενώ εσύ δεν στάθηκες ποτέ δίπλα μου.

Πνιγόμουν, απογοητευόμουν, θύμωνα με σένα και κυρίως με τον εαυτό μου και στο τέλος αναρωτιόμουν αν όντως αξίζω τέτοια συμπεριφορά. Άν όντως αξίζει να δίνω τα πάντα και να μην παίρνω τίποτα.

Τελικά είχα άδικο. Έδωσα τα πάντα, το έφτασα μέχρι τέλους αλλά πήρα κάτι και από σένα. Κομβικό σημείο στη ζωή μου ήσουν και είσαι από τα σημαντικότερα άτομα που έχω γνωρίσει και ειλικρινά σου χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ευχαριστώ που με έφερες πιο κοντά στον εαυτό μου.

Ευχαριστώ που με έκανες να ενδιαφερθώ, να αγαπήσω και να αγαπηθώ από ανθρώπους που με κοιτούν στα μάτια και μου μιλούν χωρίς να βγάζουν λέξη. Ευχαριστώ που με βοήθησες να σπάσω τα δεσμά που παγίδευαν το χαμόγελο μου. Ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου και με έφερες πιο κοντά σε αυτήν. Ευχαριστώ… γιατί μπορεί να έχασα εσένα αλλά κέρδισα στη ζωή κι αυτό είναι ,πίστεψε με, σημαντικότερο…