«Αστυνομία και κυβερνήσεις ξέχασαν τον Μπεν»

Μια κραυγή πόνου (πλέον), που αντηχεί εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες και έναν θυμό για το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια δεν έχουν γίνει έρευνες για να βρεθεί ο Μπεν Νίνταμ, που τα ίχνη του χάθηκαν ένα καυτό μεσημέρι του 1991 στην Κω, εκφράζει σήμερα η μητέρα του, Κέρι, σε μια αποκλειστική συνέντευξη στην «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ».

Ρεπορτάζ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ

«Αισθανόμαστε ότι ο Μπεν έχει ξεχαστεί από την Αστυνομία, την ελληνική και βρετανική κυβέρνηση. Ο λόγος είναι ότι τέσσερα χρόνια μετά την έρευνα του 2016 τίποτα περισσότερο δεν έχουν κάνει για να βρουν τον Μπεν ή το μέρος που είναι θαμμένος. Είμαι πολύ πληγωμένη και θυμωμένη με αυτό. ∆εν υπάρχουν χρήματα για νέες έρευνες και η Αστυνομία του Νότιου Γιορκσάιρ χρειάζεται περισσότερες πληροφορίες από οποιονδήποτε στην Κω που μπορεί να τους πει κάτι. Αν μπορέσουμε να έχουμε περισσότερη πληροφόρηση, η Αστυνομία του Νότιου Γιορκσάιρ μπορεί να αρχίσει ξανά τις έρευνες», αναφέρει η Κέρι και μέσω της εφημερίδας ζητά από τους πολίτες του νησιού, που ίσως γνωρίζουν κάτι, να αποκαλύψουν το οτιδήποτε στις Αρχές ή να μιλήσουν με την ίδια μέσω της σελίδας στο facebook «Help Find Ben Needham».

Η μητέρα του Μπεν, του οποίου η εξαφάνιση ακόμα συγκλονίζει τον πλανήτη, πλέον έχει καταλήξει στο τι συνέβη εκείνη την καλοκαιρινή ημέρα στην Κω. «Από το 1991 έως το 2016 πιστεύαμε ότι ο Μπεν απήχθη από το νησί, αλλά μετά από έρευνες η Αστυνομία πιστεύει ότι ο Μπεν σκοτώθηκε σε ένα ατύχημα από έναν οδηγό εκσκαφέα, τον Ντίνο Μπάρκα, που εργαζόταν στην περιοχή. Η αστυνομία του Νότιου Γιορκσάιρ προσπάθησε να εντοπίσει τον εκσκαφέα, αλλά δεν βρέθηκε και καμία έρευνα δεν έγινε ποτέ. Πιστεύουμε ότι ο Μπάρκας είδε τι συνέβη εκείνη την ημέρα και το κάλυψε. Η Αστυνομία το είπε αυτό καθώς είχε πληροφορία από κάποιον που γνώριζε καλά τον οδηγό. Οι πληροφορίες αυτές προωθήθηκαν στις Αρχές αφού πέθανε ο Μπάρκας». Η Κέρι δεν έπαψε μέρα να σκέφτεται τον γιο της, ενώ πολλές φορές βλέπει στον ύπνο της τον χειρότερο εφιάλτη. «Τα προηγούμενα χρόνια ονειρευόμουν ότι τον βρίσκω και τρέχω… τρέχω μαζί του. Αλλά τώρα τα όνειρά μου είναι εφιάλτες. Βλέπω τον εκσκαφέα να χτυπάει τον γιο μου και ξυπνάω τρομαγμένη».

Η Κέρι ανακαλεί στη μνήμη της την τελευταία φορά που είδε τον γιο της, μια εικόνα που ποτέ δεν πρόκειται να ξεθωριάσει από το μυαλό της. «Θυμάμαι πολύ καλά την τελευταία φορά που τον είδα. Καθόταν στον καναπέ και έτρωγε αυγά για πρωινό. Παίρνω δύναμη και συνεχίζω να τον ψάχνω γιατί είμαι μητέρα που θα αγωνιστεί για την αλήθεια και δεν θα σταματήσω μέχρι να βρω την αλήθεια και τον γιο μου. Καμία μητέρα δεν πρέπει ποτέ να νιώσει τον πόνο που νιώθω καθημερινά εγώ. Το να μην γνωρίζω πού είναι το παιδί μου, είναι θλιβερό. Στην υπόθεση της Μαντλίν που χάθηκε το 2007 δόθηκε περισσότερη βοήθεια».

Αναζήτηση

Η αγωνία και η ελπίδα της να αντικρίσει κάποια στιγμή τον Μπεν είναι τόσο μεγάλη, ώστε έχει τύχει αρκετές φορές να δει στο δρόμο ένα ξανθό αγόρι και να το πλησιάσει προκειμένου να του μιλήσει ή να το αγκαλιάσει θεωρώντας πως ίσως είναι ο χαμένος γιος της.

«Ναι, πολλές φορές ταξιδεύουμε στην Ελλάδα και σε διάφορες χώρες για να δούμε ξανθά παιδιά και άντρες γιατί πιστεύουμε ότι είναι ο Μπεν αλλά ποτέ δεν είναι αυτός. Από το 1991 έως το 2016 αναζητήσαμε τον Μπεν πιστεύοντας ότι είχε απαχθεί και όλο αυτό το διάστημα οι άνθρωποι στην Κω ήξεραν τι του συνέβη και δεν έλεγαν ποτέ τίποτα σε κανέναν», καταλήγει η Κέρι μιλώντας στην «ΜΠΑΜ».

Ο 21 μηνών Μπεν Νίνταμ εξαφανίστηκε στις 24 Ιουλίου 1991 στο νησί της Κω όπου έκανε διακοπές με τους γονείς του στο σπίτι που έμεναν οι παππούδες του. Την ημέρα της εξαφάνισης, ο μικρός είχε αφεθεί στη φροντίδα των παππούδων του, ενώ η μητέρα του, Κέρι, πήγε να εργαστεί σε ένα τοπικό ξενοδοχείο. Ο Μπεν μπαινόβγαινε στο σπίτι που η οικογένεια ανακαίνιζε και έπαιζε έξω.

Περίπου στις 14:30, οι ενήλικες συνειδητοποίησαν ότι είχε εξαφανιστεί. Από το 2017, η βρετανική Αστυνομία θεωρεί ότι ο Μπεν βρίσκεται θαμμένος στο νησί της Κω.

Η οικογένεια Τριανταφυλλίδη δεν έπαψε ποτέ να ελπίζει πως το κοριτσάκι της (που χάθηκε από προσώπου γης το 1981), είναι ζωντανό και την αναζητούν στα πέρατα της γης.

Και αν η ιστορία του μικρούλι Μπεν Νίνταμ είναι γνωστή σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, δέκα χρόνια πριν τη χώρα μας είχε συγκλονίσει μια άλλη υπόθεση παιδιού που χάθηκε από προσώπου γης, από τη μια στιγμή στην άλλη. Της Αννούλας Τριανταφυλλίδη. Αυτή ήταν και η πρώτη εξαφάνιση παιδιού που πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις και μεταδόθηκε σε πανελλήνια εμβέλεια από όλα τα μέσα της εποχής…

Η οικογένεια Τριανταφυλλίδη δεν μπορούσε να φανταστεί πως οι διακοπές τους στο Σκουτάρι της Μάνης το 1981 θα μετατρέπονταν σε ένα θρίλερ δίχως τελειωμό. Το μικρότερο μέλος της, η δίχρονη Αννούλα διέφυγε για λίγο από την προσοχή της μητέρας της και χάθηκε για πάντα, σαν να άνοιξε η γη και να την κατάπιε.

Το πρωινό της 19ης Αυγούστου 1981, η μητέρα της επέβλεπε την Αννούλα από το παράθυρο του σπιτιού, ενώ έπαιζε με τα άλλα παιδιά στην παραλία και της ετοίμαζε ένα αυγό για να την ταΐσει. Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από το να βάλει το αυγό σε ένα πιάτο και να κατέβει στην παραλία για να της το δώσει, η μικρούλα εξαφανίστηκε!

«Με το που γυρίσαμε με τον αδερφό και τον πατέρα μου από τη βόλτα, μάθαμε πως η Αννούλα μόλις είχε εξαφανιστεί. Εκείνη την ώρα έβγαινε στη στεριά το καΐκι και μαζεύτηκε κόσμος για να διαλέξουν ψάρια για το μεσημέρι. Πάνω στην αναμπουμπούλα έγινε και η εξαφάνιση της Αννούλας. Όλα έγιναν μέσα σε διάστημα δύο λεπτών, καθώς κατέβηκε η αδερφή μου από το σπίτι στην παραλία και από πίσω μετά ακολούθησε η μητέρα μου με το φαγητό. Πότε πρόλαβε ένα παιδί ξυπόλητο κι ενώ η άμμος έκαιγε να περπατήσει και να απομακρυνθεί μόνη της; Παρ’ ότι υπήρχε τόσος κόσμος εκεί κανένας δεν παρατήρησε ή δε θέλησε να πει κάτι», λέει στην «ΜΠΑΜ», ο Βαγγέλης Τριανταφυλλίδης, αδερφός της Αννούλας. Η μητέρα τους, Αρετή, πανικοβλήθηκε και άρχισε να φωνάζει το όνομά της μικρής της. Άμεσα κάλεσε την Αστυνομία, αλλά δεν μπορούσε να γίνει κάτι αν δεν περνούσαν πρώτα τρεις ώρες. Έτσι, ο πρόεδρος της κοινότητας χτύπησε τις καμπάνες και πολύ γρήγορα όλο το χωριό είχε σηκωθεί στο πόδι κι αναζητούσε το κοριτσάκι.

Εξαφάνιση

Μονάχα μια μαρτυρία δόθηκε για τη μυστηριώδη εξαφάνιση του δίχρονου κοριτσιού, σύμφωνα με τον αδερφό της. «Η μόνη μάρτυρας που παρουσιάστηκε είναι η κυρία Τσουράκου που είδε το παιδί, όπως λέει, να προχωράει προς το τροχόσπιτό της, λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι μας. Είπε ότι δεν της πήγε το μυαλό ότι το παιδί διέφυγε της προσοχής της μητέρας και έτσι δεν την κράτησε εκεί μαζί της. Έτσι, μας είπε ότι προσέφερε στη μικρή πορτοκαλάδα. Η Αννούλα αρνήθηκε και συνέχισε να απομακρύνεται. Από εκεί κι έπειτα, δεν υπήρξε άλλο στίγμα της».

Η οικογένεια πλέον έχει καταλήξει το τι συνέβη εκείνη την ημέρα του Αυγούστου. «Όλα δείχνουν ότι ήταν η πρώτη απαγωγή παιδιού, μάλλον για παράνομη υιοθεσία. Αυτό δείχνουν οι ενδείξεις. Μια κυρία εν ονόματι Αλεξάνδρα, κινήθηκε περίεργα. Από τη στιγμή που επισκεφθήκαμε το χωριό, έδειχνε έντονο ενδιαφέρον για την Αννούλα και ρωτούσε τη μάνα μου τι κάνει. Με το που εξαφανίστηκε η Αννούλα, εξαφανίστηκε κι αυτή. Ένα απόγευμα την είδαμε να περνάει από την παραλία χωρίς να έρθει να ρωτήσει τι γίνεται με την εξαφάνιση της μικρής. Ίσως η συγκεκριμένη κυρία ήταν ο συνδετικός κρίκος για να δοθεί η μικρή παράνομα για υιοθεσία. Υπάρχουν πολλές συμπτώσεις», αποκαλύπτει ο γιος της οικογένειας Τριανταφυλλίδη.

Αν και βρέθηκε κάποια στιγμή τόσο η κυρία Αλεξάνδρα όσο και μια κυρία, άγνωστη προς την οικογένεια, που με το ψευδώνυμο «Λευκή» είχε στείλει από τη Γερμανία ένα μυστηριώδες γράμμα στην οικογένεια, ρωτώντας αν υπάρχει κάποιο νέο για την Αννούλα, δεν φαίνεται πως είχαν κάποια σχέση με την υπόθεση, όπως αποκαλύπτει στην «ΜΠΑΜ» ο μικρότερος γιος της οικογένειας που τότε ήταν 11 ετών. «Κατά καιρούς ακούγονταν πληροφορίες ότι η Αννούλα ζούσε στο Ντίσελντορφ, αλλά τελικά δεν αποδείχθηκε κάτι. Μια γυναίκα πριν λίγα χρόνια είχε πολλά κοινά στοιχεία με την Αννούλα και κάναμε test DNA, ωστόσο βγήκε αρνητικό. Η μάνα μου είχε μια ελπίδα πως αυτή η γυναίκα ίσως ήταν η κόρη της. Ακόμα περιμένει κάποιο νέο. Κάθε φορά που χτυπάει το τηλέφωνο, η μητέρα μου περιμένει να ακούσει πως μπορεί να βρέθηκε η Άννα». Ούτε τα αδέρφια της μικρής όμως έχουν χάσει την ελπίδα τους πως κάποια στιγμή θα καταφέρουν να βρουν την αδερφή τους, αν και έχουν περάσει 39 χρόνια από την ημέρα της εξαφάνισής της. «Ακόμα και τώρα έχουμε μια ελπίδα πως θα βρεθεί. Ο πατέρας μου πέθανε χωρίς να μάθει κάτι, αν δεν προλάβει η μητέρα μου, που σήμερα είναι 78 ετών, είμαστε τα αδέρφια της που την ψάχνουμε και αυτό το έχουμε περάσει και στα παιδιά μας, ότι κάποια στιγμή πρέπει να βρεθεί η άκρη».

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί