Γιατί παθαίνουμε εμμονή με τους ανθρώπους που δεν μας θέλουν στην ζωή τους;

Ερωτευόμαστε, δινόμαστε ολοκληρωτικά και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να έρθουμε κοντά στο αντικείμενο του πόθου μας. Πόσες φορές έχεις νιώσει ακαταμάχητη έλξη για κάποιον που χαρα­κτηρίζεται ως ο ιδανικός έρωτας χωρίς όμως αυτή να έχει κανένα απολύτως αντίκρυσμα;

Τι γίνεται στην περίπτωση που συναντάμε τον άνθρωπο που ενώ θεωρούμε πως καλύπτει τα κενά μας και ταιριάζει απόλυτα με εμάς, εκείνος έχει διαφορετική άποψη; Το λογικό σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν να αδιαφορήσουμε και να προχωρήσουμε παρακάτω, όμως αυτό θα ήταν η θετική πλευρά του νομίσματος.

Στην πραγματικότητα, η προσωπικότητα του ανθρώπου είναι πολύ πιο περίπλοκη απ’ όσο πιστεύουμε με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δυσκολίες στην διαχείριση διαπροσωπικών σχέσεων.

Σύμφωνα με την Helen Fisher και τους συνεργάτες της, ο λόγος που η ρομαντική απόρριψη μας εθίζει, είναι ότι αυτό το είδος της απόρριψης διεγείρει τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με τα κίνητρα, την επιβράβευση, τον εθισμό και τον πόθο.

Στην προκειμένη περίπτωση, το άτομο που έχει παγιδευτεί στην ερωτική εμμονή τείνει να ασχολείται κατά βάση καθημερινά με τον ανεκπλήρωτο και εμποδισμένο έρωτα του με αποτέλεσμα να κατακλύζεται από αρνητικά συναισθήματα άγχους, πίεσης και πόνου.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Neurophysiology, δείχνει ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση, πραγματικά πάσχουν από εθισμό όπως στις ναρκωτικές ουσίες και το φάρμακο είναι το πρόσωπο που τους απορρίπτει, αφήνοντας την αγάπη τους χωρίς ανταπόκριση.

Πιο συγκεκριμένα, τονίζεται πως όσο το άλλο μισό απομακρύνεται και δεν μας θέλει τόσο η «αξία» του για εμάς ανεβάινει με αποτέλεσμα να το θεωρούμε πολύτιμο και ιδανικό για εμάς. Μάλιστα, υπάρχουν άνθρωποι με ένα εξαρτημένο στυλ προσκόλλησης οι οποίοι μεγαλώνοντας τείνουν να αναζητούν τους ανθρώπους που θα τους προκαλέσουν πόνο.