Η περιθωριοποίηση των ηλικιωμένων είναι ένα ζήτημα, το οποίο μπορεί να μην γίνεται αντιληπτό, ωστόσο, δεν παύει να είναι σημαντικό. Η περιθωριοποίηση μπορεί να γίνεται είτε με δομικό τρόπο, για παράδειγμα μέσω των ορίων ηλικίας αναγκαστικής συνταξιοδότησης, είτε με άτυπο, παραδείγματος χάριν όταν οι ηλικιωμένοι θεωρούνται λιγότερο δραστήριοι.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν επιθυμούν να έρχονται σε επαφή με ηλικιωμένους και επιδιώκουν με οποιονδήποτε τρόπο την απομάκρυνση τους από αυτούς. Ακόμη κι όταν πρόκειται για οικογενειακό πρόσωπο, η στάση τους δεν παύει να είναι όμοια και η αντιμετώπιση τους το ίδιο κακή. Η σωματική ,πολλές φορές, αδυναμία των ηλικιωμένων τους επηρεάζει αλλά στην πραγματικότητα ξεσκεπάζει την δική τους διανοητική αδυναμία.
Γιατί ένας σωστός άνθρωπος θα καταργούσε κάθε είδους στερεότυπα και αντιλήψεις, που δυστυχώς υπάρχουν ακόμη και σήμερα στη κοινωνία μας, και θα αντιμετώπιζε οποιονδήποτε άνθρωπο έχει απέναντι του με τον ίδιο τρόπο ανεξάρτητα από την ηλικία του.
Εξάλλου, υπάρχουν πολλά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι οι μεγαλύτεροι άνθρωποι, πέρα από την εμπειρία των χρόνων τους, συνεχίζουν να κάνουν όχι μόνο αυτό που αγαπούν αλλά να δοκιμάζουν τις αντοχές τους και σε νέα πράγματα.
Παράδειγμα προς μίμηση αποτελεί η 100άχρονη Βρετανίδα Fauja Singh, που ολοκλήρωσε την κούρσα της στον Μαραθώνιο του Toronto Waterfront στον Καναδά, στις 16 Οκτωβρίου 2011.
Η γήρανση μάς αφορά όλους, νεότερους και μεγαλύτερους, άνδρες και γυναίκες, πλούσιους και φτωχούς, ανεξάρτητα από το που ζούμε. Γι’ αυτό κάλό θα ήταν να αγαπάμε και να στηρίζουμε με όποιον τρόπο μπορούμε τα άτομα τρίτης ηλικίας γιατί κάποια στιγμή, θέλοντας και μη, θα βρεθούμε κι εμείς στη θέση τους. Και τότε θα χρειαστούμε κι εμείς την βοήθεια κάποιου νεότερου…