Κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης – Επιτρέπεται να μας παρακολουθούν σε χώρους εργασίας και στην καθημερινότητα μας;

Κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης, αλλιώς φανερές ή και λιγότερο φανερές κάμερες που καταγράφουν, πολλές φορές εν αγνοία μας, στιγμές από την καθημερινότητά μας.

Οι κάμερες αυτές λειτουργούν σε κλειστούς ή ανοιχτούς χώρους διέλευσης και συγκέντρωσης κόσμου. Το κατά πόσο επιτρέπεται να λειτουργούν τέτοια κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης (CCTV) δεν δίνεται ρητά από τον νόμο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Ωστόσο σύμφωνα με τον νόμο αυτό, τα δεδομένα ήχου και εικόνας που αναφέρονται σε πρόσωπα συνιστούν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα.

Η λήψη και επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα με τη χρήση τέτοιων κυκλωμάτων προσβάλλει την ιδιωτική ζωή του ατόμου, επιτρέπεται όμως κατ’ εξαίρεση όταν ο σκοπός είναι η προστασία προσώπων ή αγαθών και η ρύθμιση της κυκλοφορίας και μόνο αν έχει ληφθεί άδεια από την Αρχή.

Η χρησιμότητα των κυκλωμάτων τηλεόρασης αναγνωρίζεται, αφού χρησιμοποιούνται παραδείγματος χάρη για την ανίχνευση και πρόληψη εγκληματικών ενεργειών, ή την προστασία χώρων, μέχρι τον έλεγχο της κυκλοφορίας ,σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα κρίνονται απαραίτητα και μπορούν πάντα να αποτελέσουν αποδεικτικά στοιχεία μπροστά στη δικαιοσύνη.

Το θέμα είναι πως δεν είναι κανείς αναγκασμένος να παρακολουθείται,  για αυτό και οι προϋποθέσεις τοποθέτησης CCTV είναι συγκεκριμένες.

Βασική προϋπόθεση ώστε να καταγραφούν και να επεξεργαστούν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα είναι να είναι συναφή και τόσα όσα χρειάζονται για να καλυφθεί ο σκοπός της επεξεργασίας τους. Έτσι όταν γίνεται η τοποθέτηση των καμερών απαιτείται να γίνεται με τρόπο ώστε να λαμβάνουν εικόνα μόνο ενός καθορισμένου χώρου και να μην «ξεφεύγουν» στον δημόσιο χώρο.

Εξίσου σημαντικό είναι να υπάρχει σχετική ενημέρωση προς τα άτομα ότι πρόκειται να βιντεοσκοπηθούν και αυτό (πρέπει να) γίνεται με την τοποθέτηση επισήμανσης που ενημερώνει πως ο χώρος επιτηρείται από κάμερες, δίνοντας το δικαίωμα της άρνησης με την μη είσοδο του ατόμου στον χώρο. Το να συνειδητοποιεί κανείς πως η απλή καθημερινότητά του μπορεί να καταγραφεί και να αρχειοθετηθεί μπορεί να τον επηρεάσει ψυχολογικά και σε κάθε περίπτωση δεν είναι φυσιολογικό.

Ωστόσο, εν μέρει πρέπει να δεχτεί πως δεν γλιτώνει εύκολα από τη παρακολούθηση των κινήσεών του, με ό,τι ψυχολογική πίεση αυτό κρύβει,  αφού έστω και με μια απλή βόλτα, μια επίσκεψη σε ένα κατάστημα, τη χρήση των Μέσων  Μεταφοράς κ.ο.κ , «χαρίζει» προσωπικά δεδομένα ικανά επεξεργασίας.