Που οδεύουμε ως κοινωνία επιδοκιμάζοντας το «Οφθαλμόν αντί οφθαλμού»

Του Άκη Τσακίρη 

Σοκ έχει προκαλέσει στην κοινωνία το περιστατικό με την δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο. Ένα γεγονός που σίγουρα έχει απασχολήσει όλη την Ελλάδα, με τον τρόπο που δύο νεαροί δολοφόνησαν την άτυχη φοιτήτρια.

Μία νέα είδηση έρχεται να μας συγκλονίσει ακόμη περισσότερο και φυσικά πρόκειται για τον ξυλοδαρμό του 19χρονου Αλβανού από συγκρατούμενούς του στις φυλακές του Αυλώνα, όπου κρατείται αυτό το διάστημα. «Δεν το έκανα εγώ, ο άλλος το έκανε», ακούγεται  να λέει  στους συγκρατούμενούς του που τον χτυπούν σε βίντεο.

Αλήθεια ή ψέματα; Σωστό ή λάθος; Καμία από τις δύο παραπάνω ερωτήσεις δεν μπορούμε εμείς να απαντήσουμε. Σε αυτό που μπορούμε να πούμε όμως με σιγουριά, είναι ότι η βία δεν λύνεται με βία. Υποτίθεται, πως οι φυλακές θεωρούνται σωφρονιστικά καταστήματα. Μέρη που εγκληματίες έχουν τον χρόνο, μέσα από την διαδικασία του εγκλεισμού, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αντιληφθούν όλα όσα τους οδήγησαν σε ένα κελί.

Αν η λύση στο πρόβλημα της βίας, ήταν η ίδια η βία, τότε ο πλανήτης θα έπρεπε να γίνει ένα τεράστιο ρινγκ, με πρωταθλητές τους πιο δυνατούς και στον πάγκο εκείνους που δεν μπορούν να αμυνθούν για κάποιο λόγο. Η βία δεν μπορεί να τελειώσει εύκολα, αυτό το αναγνωρίζουμε. Μπορεί όμως να γίνει η αρχή για ένα μεγάλος τέλος σε αυτό τον κόσμο που θέλει να παλεύουμε μεταξύ μας σαν ζώα της άγριας ζωής.

Σε περίπτωση που κάποιος θεωρεί πως η συγκεκριμένη κίνηση των συγκρατουμένων του Αλβανού ήταν σωστή, τότε απλά ας αναρωτηθεί: “Ποιος ο λόγος να υπάρχουν δικαστήρια και φυλακές; Θα μπορούσε να γίνει και έξω αυτό το ξεκαθάρισμα”. Αλλά αυτό που δεν πρόκειται να σκεφτεί είναι πως η χρήση βίας, φέρνει κι άλλα τέτοιου είδους κρούσματα.