Label News Ειδήσεις με προσωπικότητα
«Κανείς δεν γεννιέται, μισώντας κάποιον για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τη θρησκεία του. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν κι αν μπορούν να διδαχθούν το μίσος, μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη, γιατί η αγάπη έρχεται πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά, παρά το αντίθετο» Nelson Mandela.
Το θέμα τας εξάλειψης του ρατσισμού είναι από εκείνα που ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητα έχουν πάρει λάθος τροπή. Ρατσισμός, κάθε είδους διακρίσεις, ξενοφοβία και περιθωριοποίηση του «διαφορετικού» σαν να αποτελεί κάποιον κίνδυνο ή σαν να υστερεί αξίας είναι τακτικές πολλών ανθρώπων σε καθημερινή βάση. Δεν είναι μόνο η εθνικότητα, αλλά και η γλώσσα, οι πεποιθήσεις, οι προσωπικές επιλογές και οτιδήποτε διαφοροποιεί ένα άτομο ή μια ομάδα από μια άλλη. Με άλλα λόγια πολύς κόσμος φαίνεται πως αγαπά να μισεί και ψάχνει αφορμές να το κάνει ορίζοντας φυλετικά και κοινωνικά κριτήρια.
Το αποτέλεσμα γενικότερα παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας μεταφράζεται σε βία και ανισότητα. Το ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι δε σημαίνει πως δεν είμαστε όλοι ίσοι και πάνω απ’ όλα είναι παράλογο κάποιος να τιμωρείται για τη διαφορετικότητά του. Παίρνοντας για παράδειγμα την Ελλάδα και το κομμάτι του φυλετικού ρατσισμού, μια χώρα τόσο συνηθισμένη σε επισκέπτες από όλο τον κόσμο, πώς όταν κάποιος ξένος, που δε φέρει τη «ταμπέλα» του τουρίστα αλλά φέρει αυτή του μετανάστη μετατρέπεται αυτόματα σε εχθρό και στοχοποιείται;
Μια ημέρα τον χρόνο έρχεται για να υπενθυμίσει το αυτονόητο, την ανάγκη για εξάλειψη των διακρίσεων. Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Καθιερώθηκε το 1966 από τον ΟΗΕ με αφορμή ένα αιματηρό ρατσιστικό συμβάν που συγκλόνισε την κοινή γνώμη σε όλο τον κόσμο.
21η Μαρτίου του 1960 και η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβολεί εν ψυχρώ κατά μιας ειρηνικής διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άτομα. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, που επέβαλε το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές.
Φυσικά μια ημέρα τον χρόνο δεν αρκεί. Πρόκειται για ένα ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί διαρκώς ώστε οι ξενοφοβικές πρακτικές του ρατσισμού να αντικατασταθούν από τον σεβασμό προς κάθε ιδιαιτερότητα και διαφορά του συνανθρώπου μας, από σωστή εκπαίδευση και παιδεία πάνω στο θέμα και από υποχρέωση να αγωνιζόμαστε καθημερινά για τις ελευθερίες που αξίζουμε όλοι ανεξαιρέτως φυλετικών και κοινωνικών διακρίσεων.
