Από την Ιωάννα Βιολιτζοπούλου
Ο Τόλης Κόκκινος γεννήθηκε στην Αθήνα. Από μικρός ασχολήθηκε με την μουσική, σπουδάζοντας πιάνο και ανώτερα θεωρητικά. Η αγάπη του για τη σύγχρονη μουσική τον οδήγησε στο BERKLEE COLLEGE OF MUSIC στη Βοστόνη, όπου σπούδασε ενορχήστρωση, παραγωγή, διεύθυνση ορχήστρας, μουσική για τον κινηματογράφο και jingle writing. Του έχει απονεμηθεί το PETER CALLETA AWARD και ο τιμητικός τίτλος MAGNA CUM LAUTE. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα διεύθυνε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο ενορχήστρωσης και πρώτου τραγουδιού (1997). Από το 2017 επιμελείται μουσικά τα θεατρικά έργα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βόλου, ενώ διατηρεί δικό του Studio, όπου παράγει μουσικές για την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Παράλληλα, διευθύνει τον πολυχώρο Kokkinos club στο Βόλο. Επιπλέον, υπογράφει την μουσική και τους στίχους του νέου του τραγουδιού «Χίλια Μυστικά», το οποίο ερμηνεύει ο Γιώργος Πάγκαλος, ενώ το ραπ στίχο τον υπογράφει ο «εκρηκτικός» Lava.
– Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την μουσική;
Νομίζω ήταν φυσικό επόμενο. Γεννήθηκα μέσα σε μία μουσική οικογένεια. Ο πατέρας μου, ο Πάνος Κόκκινος και ο θείος μου, ο Γιώργος Μπουλουγουράς – σπουδαίοι τραγουδιστές της εποχής τους- είχαν ένα μουσικό συγκρότημα τους «Faces». Τα πρώτα μου λοιπόν παιχνίδια σαν μωρό ήταν μουσικά όργανα, τα πρώτα μου ακούσματα μουσική, οι πρώτες μου εικόνες πρόβες. Οπότε όλα αυτά με έκαναν να αγαπήσω την μουσική και να αποφασίσω να ασχοληθώ σοβαρά και εγώ. Μετέπειτα και ο αδελφός μου, ο Τζίνο Κόκκινος, ένας εξαιρετικός πιανίστας και τραγουδιστής! Έτσι, πήρα την απόφαση να γραφτώ στο Ωδείο της γειτονιάς μου εκεί γύρω στα δεκατρία και τότε ξεκίνησε το «ταξίδι»!
– Έχετε σπουδάσει στο Berklee College of Music. Πως σας δόθηκε η ευκαιρία να σπουδάσετε στο εξωτερικό και πως ήταν ως εμπειρία;
Ο δάσκαλος μου στο πιάνο ήταν αυτός που μου πρωτοείπε για το Berklee, βλέποντας την αγάπη μου για την σύγχρονη μουσική και από τότε το έβαλα σαν στόχο να σπουδάσω εκεί! Γύρω στα 23 μου αποφάσισα να πάω στην Βοστόνη και μέσα από διάφορες περιπέτειες και δυσκολίες κατάφερα να σπουδάσω εκεί. Ήταν ένα πανέμορφο ταξίδι που κράτησε επτά χρόνια, και μία από τις σημαντικότερες εμπειρίες στη ζωή μου.
– Έχετε εντοπίσει διαφορές μεταξύ εξωτερικού και Ελλάδας, όσον αφορά τις ευκαιρίες που δίνονται σε όσους επιθυμούν να ασχοληθούν με το χώρο της μουσικής; Εσείς γιατί δεν παραμείνατε τελικά στο εξωτερικό;
Ευκαιρίες υπάρχουν πάντα και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αρκεί να είσαι καλός, σοβαρός και συνεπής σε αυτό που κάνεις. Στην Αμερική που σπούδασα εγώ, τα πράγματα λειτουργούν ίσως λίγο πιο αξιοκρατικά και συνεπώς πιο δύσκολα απ’ ότι εδώ. Το επίπεδο είναι πολύ υψηλό, υπάρχει τεράστια προσφορά μουσικών σε σχέση με τη ζήτηση. Άρα το κριτήριο για να ζήσεις κάνοντας μουσική είναι να εξελίσσεσαι συνεχώς, να προσπαθείς να δημιουργείς καινοτόμα πράγματα που θα σε κάνουν να ξεχωρίσεις και να είσαι πολύ συγκεντρωμένος στους στόχους σου! Ο δικός μου στόχος ήταν να παραμείνω στο εξωτερικό και να συνεχίσω την καριέρα μου εκεί, αλλά προσωπικοί λόγοι με ανάγκασαν να επιστρέψω. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζω και κάνω συναυλίες σε ξένες χώρες, συνεργάζομαι με ξένους καλλιτέχνες και γενικά φροντίζω μέσα από αυτές τις δραστηριότητες να παραμένω «Μουσικός του Κόσμου». Θα ήταν όμως παράλειψη να μην αναφέρω ότι και στην Ελλάδα μου δόθηκε η δυνατότητα να κάνω σημαντικά πράγματα, να συνεργαστώ με εξαιρετικούς Έλληνες καλλιτέχνες και να εξελιχθώ έτσι και ως μουσικός αλλά και ως άνθρωπος. Η χώρα μας έχει πολύ ισχυρή μουσική παράδοση, πολύ καλούς μουσικούς και η μουσική μας έχει μία μοναδικότητα, αλλά και έναν πολύ ιδιαίτερο ήχο, που όσες φορές κατάφερε να προβληθεί στο εξωτερικό συγκίνησε όλο τον πλανήτη. Έχουμε τα τρανταχτά παραδείγματα του Θεοδωράκη (με τον οποίο είχα την τύχη και την τιμή να συνεργαστώ), του Χατζιδάκι αλλά και πολλών άλλων που, όχι μόνο κατάφεραν να κάνουν γνωστή την ελληνική μουσική παγκοσμίως, αλλά και να της δώσουν την θέση που της αξίζει στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Συνεπώς, δεν πάσχουμε από καλή μουσική, αλλά από έλλειψη πιο οργανωμένης μουσικής βιομηχανίας και marketing και φυσικά από καλύτερη και σοβαρότερη αντιμετώπιση του πολιτισμού από το Κράτος!
– Θα συμβουλεύατε κάποιον, αν είχε τη δυνατότητα, να σπουδάσει στο εξωτερικό;
Ανεπιφύλακτα! Οι εμπειρίες και οι γνώσεις που αποκτά κάποιος σπουδάζοντας στο εξωτερικό είναι πολύτιμες και το συντροφεύουν σε όλη του την ζωή. Φυσικά και στην Ελλάδα υπάρχουν πλέον εξαιρετικοί καθηγητές και σχολές και θεωρώ ότι είναι θέμα χρόνου το να φτάσουμε στο ίδιο επίπεδο με το εξωτερικό.
– Το τραγούδι σας, «Χίλια Μυστικά», έγινε γρήγορα ευρέως γνωστό και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τον κόσμο. Περιμένατε αυτή την μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό;
Όντως αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο και είμαι ιδιαίτερα ευτυχής για αυτό! Παρ’ όλες τις δυσκολίες λόγω covid, το τραγούδι έφτασε στα αυτιά του κόσμου και βρήκε τη θέση του στις καρδιές τους! Φυσικά, σημαντικότατο ρόλο έπαιξε η μοναδική ερμηνεία του Γιώργου Πάγκαλου, που έδωσε πνοή στο τραγούδι, αλλά και ο «φλογερός» ραπ στίχος του Lava !
– Έχετε συνεργαστεί με το Γιάννη Πάριο και το Γιάννη Πλούταρχο. Πως προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες;
Με τον Γιάννη Πλούταρχο ουσιαστικά ξεκινήσαμε μαζί την καριέρα μας την περίοδο που εγώ επέστρεψα από την Αμερική, συνεργαστήκαμε άψογα και live, αλλά και δισκογραφικά και είναι εκτός από φίλος μου, ένας τραγουδιστής με τεράστιες ικανότητες που εκτιμώ απεριόριστα! Τώρα ως αναφορά τον Γιάννη Πάριο, ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο ! Πριν από χρόνια του είχα στείλει ένα τραγούδι μου το «Καληνύχτα» , με πήρε μετά από ένα μήνα τηλέφωνο λέγοντας μου ότι του άρεσε πολύ και θα το τραγουδήσει. Τελικά το 2019 το συμπεριέλαβε στον δίσκο του! Αισθάνομαι πολύ τυχερός που με τραγούδησε ο «Μεγάλος Ερωτικός» Γιάννης Πάριος !
– Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;
Είναι πολλά τα σχέδια που έχω στο μυαλό μου και υλοποιώ σιγά σιγά. Καινούρια τραγούδια και συναυλίες είναι δύο από αυτά. Δε σταματώ να δουλεύω και να δημιουργώ. Άλλωστε, είναι κομμάτι της ζωής μου. Το μόνο που εύχομαι είναι να τελειώσει σύντομα αυτή η περιπέτεια με τον covid, να βγούμε όλοι υγιείς μέσα από αυτό και να ξαναπάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας!