Συνέντευξη: Ιωάννα Βιολιτζοπούλου
Ο πολλά υποσχόμενος και ταλαντούχος τραγουδοποιός, Φάνης Μπαρμπούνης, μιλά στο Labelnews.gr για το νέο του τραγούδι «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί», σε μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου και στίχους του Γιώργου Σκούρτη. Πρόκειται για επανεκτέλεση, καθώς έγινε αρχικά γνωστό από τον Νίκο Ξυλούρη. Επιπλέον, μας μιλά για το πως ασχολήθηκε με το χώρο της μουσικής και για τα μελλοντικά του σχέδια.
-Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την μουσική;
Με την μουσική ασχολήθηκα από πολύ μικρή ηλικία. Αρχικά, κυρίως με το τραγούδι. Από πολύ μικρός με χορωδίες, με το σχολείο. Οπότε το πάθος για την μουσική το είχα από μικρός. Μεγαλώνοντας ασχολούμουν γενικά με την παράδοση και με τους παραδοσιακούς χορούς. Ξαφνικά, έκανα μία «στροφή» προς τα παραδοσιακά της Κρήτης. Έτσι, έκανα τα πρώτα μου βήματα με το λαούτο και το τραγούδι.
-Ποια ήταν τα «ακούσματά» σας;
Έχω ακούσει πάρα πολλές μουσικές. Τα πρώτα μου «ακούσματα» ήταν, όπως η Χαρούλα Αλεξίου, ο Νίκος Ξυλούρης, ο Γιώργος Νταλάρας. Παρ’ όλα αυτά όταν ασχολήθηκα με τα παραδοσιακά εστίασα στη δισκογραφία της Κρήτης. Όπως του Νίκου Ξυλούρη, Βασίλη Σκουλά και διαφόρων μεγάλων καλλιτεχνών της Κρήτης. Ωστόσο, άκουγα παράλληλα και την μουσική που ακούμε όλοι, εδώ στην Αθήνα. Λαϊκά, έντεχνα, κάποια pop που μου άρεζαν. Γενικά ήμουν πάντα της άποψης των κομματιών που είχαν καλό στίχο και καλή μουσική. Πάντα μου άρεζαν περισσότερο αυτά τα κομμάτια.
-Μπορείτε να μας μιλήσετε για το τραγούδι σας «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί»;
Είμαι ένας άνθρωπος που προσπαθώ ό,τι κάνω, να το κάνω με τη ψυχή μου. Το τραγούδι ειδικά είναι ένα βασικό μέσο έκφρασης των συναισθημάτων. Λόγω της εποχής που ζούμε, όλοι αντιμετωπίσαμε εχθρούς, είτε φυσικούς είτε όχι, καθώς και τον «αόρατο εχθρό». Ακόμα, και τον ίδιο μας τον εαυτό, γιατί είχαμε περισσότερο χρόνο να σκεφτούμε. Αντιμετωπίσαμε όλοι πρωτόγνωρες δυσκολίες. Το πρώτο κομμάτι που σκέφτηκα ήταν το «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί», ένα κομμάτι σταθμός για την ελληνική δισκογραφία και γενικότερα για τη χωρά μας, το οποίο έχουμε ακούσει και αγαπήσει μέσω του Νίκου Ξυλούρη, σε μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου και σε στίχους του αείμνηστου Γιώργου Σκούρτη. Μου «βγήκε» η ανάγκη να πω αυτό το κομμάτι. Κατά ένα μεγάλο βαθμό πιστεύω ταυτίζεται με αυτή την εποχή. Το ανέφερα και στον κ. Καρατζά και στην «Walnut Entertaiment», την εταιρία μου, τους οποίους ευχαριστώ πολύ. Ήταν κατευθείαν ζεστή με αύτη την ιδέα, οπότε το «βάλαμε» μπροστά και μου έκανε την μεγάλη τιμή ο κ. Μαρκόπουλος να δεχτεί, τον οποίο ευχαριστώ πολύ. Κάπως έτσι ξεκίνησε.
-Πιστεύετε ότι υπάρχει χώρος για τους έντεχνους καλλιτέχνες στην μουσική σκηνή;
Γενικά πιστεύω ότι για όλους υπάρχει χώρος. Ο καθένας έχει το δικό του κοινό. Έχω ασχοληθεί και με τον παραδοσιακό κύκλο, ακόμα και σε αυτόν, που είναι πολύ πιο μειωμένο το κοινό και για αυτούς υπάρχει χώρος. Το θέμα είναι ότι η εποχή που ζούμε είναι δύσκολη. Είναι ακόμα πιο δύσκολο για όλους του καλλιτέχνες. Τα παιδιά που ασχολούνται δισκογραφικά και έχουν κάνει κάποια βήματα παραπάνω, είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι ήταν κάποια χρόνια πριν. Όμως, χρειάζεται υπομονή και δουλειά. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή όταν ξεφύγουμε από αυτό που ζούμε και τις δυσκολίες που περνάμε αυτό το διάστημα, θα ξανά μπούμε δυναμικά στις εκδηλώσεις, σε όλα αυτά που ζούσαμε στην καθημερινότητά μας.
-Ποιο είναι το επόμενο επαγγελματικό σας βήμα;
Είναι πολλά αυτά που έχω στον νου μου και αυτά που προκύπτουν. Κάποια έχουν ξεκινήσει ήδη, είναι στο studio. Μακάρι να μου δοθεί η ευκαιρία να τα τελειοποιήσω, είτε μόλις τελειώσει η καραντίνα, είτε το καλοκαίρι ή το Σεπτέμβριο. Το προηγούμενό μου κομμάτι πριν από αυτό, είναι το «Θάλασσα», με το Χρήστο Κυριαζή, σε στίχο και μουσική. Έχω και άλλα στον νου μου με τον κ. Κυριαζή. Δε ξέρω αν καταφέρουμε να τα υλοποιήσουμε. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που ψάχνομαι και συνέχεια προσπαθώ να κάνω καινούρια πράγματα. Επίσης, έχουμε κλείσει και διάφορες συναυλίες live, που δεν είναι σίγουρο αν πραγματοποιηθούν. Το σίγουρο είναι ότι έχω πολλά πλάνα, σχέδια και όνειρα και ελπίζω να τα καταφέρω.