Μου λένε πως πρέπει να είμαι πιο ψύχραιμη, να ακούω και να μην αντιδράω τόσο έντονα. Μου υποδεικνύουν πως πρέπει να ακολουθώ κατά γράμμα το καθημερινό μου πρόγραμμα και σαφώς εγώ πρέπει να ακούσω τις χρυσές συμβουλές τους. Πρέπει να είμαι ψύχραιμη και όχι αντιδραστική. Υπομονετική, συνεπής και υπάκουη. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που δεν μπορώ να αλλάξω; Και στην πραγματικότητα για να αλλάξω κάτι πρέπει να το γνωρίζω καλά. Όμως πόσο καλά γνωρίζουμε τον εαυτό μας και αν όντως τον γνωρίζουμε ολοκληρωτικά, πράγμα που είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί, οφείλουμε να τον αλλάξουμε;
Με αυτό ακριβώς το δίλημμα παίδευα τον εαυτό μου μέχρι να καταλήξω στο ότι χάνω τον χρόνο μου και να αποφασίσω να αγαπήσω τον εαυτό μου, εμένα γι’ αυτό που πραγματικά είμαι και ίσως μπορώ αν θελήσω να γίνω.
Σήμερα ,λοιπόν, ξέρω τι θα πει αυθεντικότητα. Κι αυτό γιατί δεν χρειάζεται να υποκρίνομαι ούτε στιγμή για να ευχαριστήσω κανέναν. Είμαι ο εαυτός μου και η αγάπη που παίρνω μπορεί να είναι από λιγότερα άτομα, όμως είναι μακράν περισσότερη και πέρα για πέρα αληθινή.
Επομένως, σήμερα ξέρω και τι θα πει ειλικρίνεια. Κι αυτό γιατί πλέον έχουν πέσει οι μάσκες. Οι άνθρωποι της καρδιάς μου ήταν και συνεχίζουν να είναι δίπλα μου χωρίς να με κανακεύουν, χωρίς όμως να μου ζητούν να αλλάξω. Ειλικρινείς και ευθείς με φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά στη ζωή. Τη δική μου ζωή. Αυτή που ονειρεύτηκα και θέλω να έχω.
Κι αυτό είναι η απόδειξη πως σήμερα ξέρω τι θα πει αγάπη Αυθεντική και αστείρευτη αγάπη. Γιατί μπορεί να γελάστηκα πολλές φορές όμως έμαθα πως δεν την βρίσκεις εύκολα όμως όταν σου κλείσει το μάτι θα μείνει για πάντα δίπλα σου.
Σήμερα, λοιπόν, αγαπώ τον εαυτό μου. Τους φόβους μου, τα λάθη μου, τις αδυναμίες μου. Σήμερα, φροντίζω, εκτιμάω και κυρίως αγαπάω και το παραμικρό κομμάτι του εαυτού μου για τον απλό λόγο ότι είμαι ελεύθερη, αναλλοίωτη, ζω και είμαι εγώ…