Αναδοχή παιδιών: Ένας ιδιαίτερος δεσμός αγάπης ως αποτέλεσμα της προσφοράς!

Μπορεί να ακούγεται κοινότοπο αλλά είναι αλήθεια ότι η χαρά που νιώθει κανείς όταν προσφέρει αγάπη και βοήθεια σε αυτόν που το χρειάζεται είναι μια χαρά απερίγραπτη και μοναδική. Όσοι το έχουν συνειδητοποιήσει αυτό έχουν κάνει την αλληλεγγύη αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Όταν κάποιος αποφασίσει πως πραγματικά θέλει να βοηθήσει έχει την επιλογή να το κάνει με διάφορους τρόπους ανάλογα με το τι ταιριάζει σον ίδιο και τις δυνατότητές του.  Ένας από αυτούς είναι και η αναδοχή παιδιών.

Η αναδοχή παιδιών δεν είναι το ίδιο πράγμα με την υιοθεσία, παρόλα τα κοινά τους σημεία. Πρόκειται για μια μορφή παιδικής προστασίας η οποία αναγνωρίζεται και νομικά από το κράτος. Τα παιδιά, σε αντίθεση με την περίπτωση της υιοθεσίας, διατηρούν την ταυτότητά τους. Σκοπός είναι η φιλοξενία ενός παιδιού από μια οικογένεια, άλλη από τη φυσική τους, για λόγους που σχετίζονται με την αδυναμία των φυσικών γονέων τους να τα φροντίσουν.

Υπάρχουν τέσσερα είδη αναδοχής: Η συγγενική αναδοχή που συγγενικά πρόσωπα δέχονται το παιδί οικογένειας που βρίσκεται σε κρίση, η μεσοπρόθεσμη αναδοχή που τα παιδιά ζουν με την νέα οικογένεια για ένα διάστημα (έως 2 χρόνια) μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση στην φυσική οικογένεια, η μακροπρόθεσμη αναδοχή για παιδιά που δεν προγραμματίζεται να επιστρέψουν στη φυσική οικογένεια και, ακόμη, η  αναδοχή φιλοξενίας κατά την οποία κάποιο παιδί που ζει σε Ίδρυμα φιλοξενείται για σύντομο διάστημα, όπως για ένα καλοκαίρι, ή για τις γιορτές ή για ένα Σαββατοκύριακο.

Από την άλλη υπάρχουν μια σειρά από οργανώσεις που ασχολούνται με την αναδοχή παιδιών σε διαφορετικό επίπεδο, όπου ο ενδιαφερόμενος προσφέρει χρηματική υποστήριξη σε παιδί που ζει σε άλλη χώρα, λειτουργώντας συμπληρωματικά με την οικογένειά του.

Στο γιατί να ασχοληθεί κανείς με την αναδοχή παιδιών βρίσκεται σε απλές απαντήσεις. Πρώτα απ’ όλα αποτελεί μια βοηθητική πράξη σε παιδιά που έχουν στερηθεί βασικά πράγματα. Όλα τα παιδιά αξίζουν ίση φροντίδα, υποστήριξη και αγάπη, που αποτελούν για αυτά ίσως το μεγαλύτερο δώρο.

Μέσω της αναδοχής βοηθάει κανείς να μεγαλώσει και να εξελιχθεί ένα παιδί σε ένα άτομο υγιές τόσο ψυχολογικά όσο και κοινωνικά, ή ακόμη, στην περίπτωση οργανώσεων για παιδιά που ζουν σε υποανάπτυκτες χώρες, να βοηθήσει να επιβιώσει ένα παιδί και να ζήσει αξιοπρεπώς.

Μέσα στο νέο οικογενειακό περιβάλλον το παιδί θα αποκτήσει θετικές εμπειρίες και θα έχει ευκαιρίες να ορίσει το μέλλον του έχοντας ένα υγιές παρόν, που λόγω αδυναμίας ή ακαταλληλότητας της φυσικής του οικογένειας, ή αντικειμενικών δυσκολιών δεν θα είχε. Η διαδοχή παιδιών αλλάζει ζωές και δίνει ελπίδα.

Τα συναισθήματα  χαράς,  αποδοχής και αγάπης που ακολουθούν τα όσα προσφέρει ο ανάδοχος παιδιού, επιστρέφουν στον ίδιο και σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό, κάνοντας συγκινητική αυτή την εμπειρία. Η μια καλή πράξη φέρνει την επόμενη. Δεν έχει τόση σημασία ο τρόπος που θα επιλέξει να βοηθήσει κανείς εκείνον που έχει ανάγκη, ούτε έχει σημασία αν θα επιλέξει να βοηθήσει κάποιον μέσα στη χώρα του ή έξω από αυτή, αρκεί να το κάνει.