Label News Ειδήσεις με προσωπικότητα
Γυρνώντας τον χρόνο πίσω στις αρχές του 1970, ο παγκοσμίου αναγνώρισης πολεοδόμος και αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Δοξιάδης επιχειρεί να κάνει το όραμά του πραγματικότητα. Ένας πρότυπος οικισμός ξεκινά τότε να κατασκευάζεται σύμφωνα με τα λεπτομερώς μελετημένα αρχιτεκτονικά του σχέδια.
Το μέρος που φιλοξενεί το πρότυπο αυτό συγκρότημα κατοικιών είναι το Πόρτο Ράφτη και συγκεκριμένα η περιοχή του Αγίου Σπυρίδωνα, εκεί όπου σύμφωνα με αναφορές του Κωνσταντίνου Δοξιάδη ο ίδιος βρήκε το κατάλληλο μέρος για να συνδυάσει την αρμονία ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση, το Αττικό τοπίο με το σύγχρονο αρχιτεκτονικό σύνολο.
Δρόμοι για αυτοκίνητα δεν συμπεριλαμβάνοντας στα σχέδια του ιδανικού του οικισμού, παρά μόνο στενά δρομάκια και αυλές. Ο οικισμός ονομάστηκε «Απολλώνιο», από το όνομα του θεού Απόλλωνα. Κάτοικοι του οικισμού προορίζονταν να είναι καλλιτέχνες και άνθρωποι του πνεύματος που θα συνυπήρχαν εφαρμόζοντας τις διαχρονικές αξίες που είχαν ήδη τότε αρχίσει να χάνονται.
Το σχέδιο προέβλεπε έξι γειτονιές, από τις οποίες ολοκληρώθηκαν οι δύο, λόγω του θανάτου του εμπνευστή τους, το 1975. Η πρώτη γειτονιά αποτελούταν από 34 κατοικίες ενώ η δεύτερη από το Κέντρο Συμποσίων και από την κατοικία του ίδιου του Κωνσταντίνου Δοξιάδη, την κατοικία των ονείρων του. Το Απολλώνιο φιλοξένησε ακόμη μια Εκκλησία και ένα υπαίθριο θέατρο αρχαίων προτύπων, που σώζονται μέχρι σήμερα, σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μέρος του οικισμού που έχει πλέον κατεδαφιστεί.
Συγκεκριμένα, το 2011 η Μη Κερδοσκοπική Εταιρία για τη προστασία της φυσικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, ‘Monumenta’, ενημέρωσε το Υπουργείο Πολιτισμού για την κατεδάφιση του Κέντρο Συμποσίων και της οικίας Δοξιάδη. Στη συνέχεια η Εφορεία Νεώτερων Μνημείων Αττικής κατάφερε την προσωρινή διακοπή της κατεδάφισης ενώ με παράλληλη προσφυγή της κόρης του αρχιτέκτονα, Ευφροσύνης Δοξιάδη, το Συμβούλιο της επικρατείας ακύρωσε την άδεια κατεδάφισης της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Μαρκοπούλου.
Αντιλαμβανόμενη την σπουδαιότητα του Απολλώνιου, η Διεύθυνση Νεώτερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς εισηγήθηκε με επιτυχία την ανακήρυξη του συγκροτήματος ως ιστορικού τόπου, προστατεύοντας έτσι το εναπομένον έργο του Δοξιάδη αλλά και το σύνολο του χώρου.
