Μαθήματα ψυχικής δύναμης από ανθρώπους που δοκιμάστηκαν στη ζωή και τα κατάφεραν

Τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή. Μια γνωστή σε όλους φράση αφύπνισης, που όσο εύκολα γίνεται κατανοητή άλλο τόσο εύκολα κανείς τη ξεχνάει, μέχρι να συμβεί κάτι που θα ταράξει τα νερά του και θα τον κάνει να θυμηθεί όλα εκείνα τα ‘μικρά’ και ‘ασήμαντα’ της ζωής.

Υπάρχουν για όλους μας στιγμές που η επιθυμία να ‘αναβαθμίσουμε’ τη καθημερινότητά μας γίνεται αυτοσκοπός και σε περίπτωση που δεν το καταφέρουμε μετατρέπεται σε αρνητικά συναισθήματα και αχαριστία για όσα έχουμε ήδη καταφέρει. Αποπροσανατολιζόμαστε και ξεχνάμε εύκολα ότι η ζωή μας είναι απλώς ένα δώρο και πως δεν χρειαζόμαστε πάντα παραπάνω από όσα έχουμε για να είμαστε ευτυχισμένοι. Υπάρχουν όμως κάποιοι άνθρωποι που μέσα από τη δική τους πραγματικότητα μας εμπνέουν και μας θυμίζουν πόσο αχάριστοι και ανικανοποίητοι γινόμαστε.

Πρόκειται για ανθρώπους που δεν τους ήρθαν όλα εύκολα στη ζωή, είτε γιατί γεννήθηκαν με κάποια δυσλειτουργία ή κάποιο σύνδρομο είτε επειδή στη πορεία υπέστησαν κάποιο ατύχημα. Οι ίδιοι αυτοί είναι που δεν το έβαλαν κάτω και αποφάσισαν να ζήσουν προσπερνώντας αυτές τους τις δυσκολίες, αποδεικνύοντας ότι δεν υστερούν σε τίποτα από τους υπολοίπους. Η δύναμη της θέλησης αποτέλεσε το όπλο τους αλλά και την έμπνευση για άλλους ανθρώπους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο νεαρός Jacob Barnett. Σε ηλικία δύο χρονών διαγνώστηκε με σύνδρομο Asperger και οι ειδικοί δήλωναν με σιγουριά ότι δεν θα ήταν ικανός να δέσει ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών του, πράγμα για το οποίο διαψεύστηκαν. Ο Jacob είναι σήμερα μαθηματικός και ερευνητής στο τομέα της κβαντικής φυσικής. Ο ίδιος σε ομιλία του στο TEDx αυτοσαρκάζεται και δίνει ελπίδα η οποία βασίζεται στην θέληση και στον θετικό τρόπο θεώρησης των δεδομένων που έχει κανείς στη ζωή.

Ο Nick Vujicic αποτελεί από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα δύναμης ψυχής. Γεννήθηκε χωρίς άκρα, παρά μόνο με ένα μικρό πόδι. Στη ζωή του ήταν δυστυχισμένος, μέχρι που υπέστη έναν τραυματισμό στο πόδι του και έκτοτε κατάλαβε πόσο ευγνώμων θα έπρεπε να είναι ακόμη και για αυτό το ένα μικρό πόδι. Αποφάσισε να ζήσει μια φυσιολογική ζωή και ακόμη να δημιουργήσει μια αγαπημένη οικογένεια ενώ παράλληλα δίνει ομιλίες εμψύχωσης στο κοινό. Νιώθει ευλογημένος για τους ανθρώπους που έχει δίπλα του και για το χιούμορ του που τον έχει βοηθήσει να δει τη ζωή με άλλη ματιά.

Μαθήματα δύναμης δίνει και η Lizzie Velasquez, η οποία πάσχει από το σπάνιο σύνδρομο Neonatal Progeroid που δεν της επιτρέπει να πάρει βάρος και της δημιουργεί προβλήματα όπως σταδιακή τύφλωση. Παρά το έντονο bullying που έχει ζήσει και χαρακτηρισμούς όπως ‘η πιο άσχημη γυναίκα του κόσμου’ η ίδια δεν το έβαλε κάτω. Δεν άφησε τους άλλους να την ορίσουν, πήρε την ‘αδυναμία’ της ως δεδομένο και με αυτό πορεύτηκε στη ζωή. Το κλειδί της ευτυχίας της ήταν η συμφιλίωσή της με όσα είχε, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξε η οικογένειά της που αποφάσισε να την αντιμετωπίσει ως ένα φυσιολογικό κορίτσι. Πλέον αποτελεί έμπνευση για το κοινό μέσα από τις ομιλίες της.

Τέλος, μια ακόμη περίπτωση είναι αυτή της Judith Scott, η οποία παρότι δεν τα κατάφερε στο ειδικό σχολείο που ήταν λόγω του συνδρόμου Down με το οποίο γεννήθηκε δεν απογοητεύτηκε από τη ζωή και έφτασε να γίνει μια καταξιωμένη γλύπτρια. Δεν επικεντρώθηκε στα αρνητικά της κατάστασής της αλλά τη δέχτηκε και έβγαλε το καλύτερο που μπορούσε μέσα από αυτή.