Label News Ειδήσεις με προσωπικότητα
Συγκίνηση και αρχοντιά είναι οι δύο λέξεις που μπορούν να χαρακτηρίσουν τα αισθήματα που διακατέχουν τους Έλληνες που βρίσκονται τις Άγιες ημέρες των Παθών και της Ανάστασης του Χριστού στην πόλη των καναλιών και των γονδολιέριδων, στην πόλη που σε κάθε γωνιά της μοσχοβολάει Βυζάντιο και Κωνσταντινούπολη, στην πόλη της Δύσης που ανάλογή της δεν δημιουργήθηκε πουθενά αλλού.
Σε αυτή την πόλη της ηρεμίας και της κουλτούρας έχτισαν τα μέλη της Κοινότητας των Ορθοδόξων Ελλήνων πριν από 500 περίπου χρόνια, κοντά στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, την πρώτη Ορθόδοξη Ελληνική εκκλησία της βόρειας Ιταλίας την οποία αφιέρωσαν στον Σωτήρα Θεό και στον Άγιο Γεώργιο.
Σε αυτή την εκκλησία, η οποία από το 1991 είναι ο Μητροπολιτικός Ναός της Ορθόδοξης Ελληνικής Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αξίζει πραγματικά κάθε Έλληνας να βρεθεί έστω και για μια μόνο φορά στην ζωή του την Μεγάλη Εβδομάδα, ώστε να βιώσει τα μεγάλα γεγονότα της πίστης μας.
Φιλική μου οικογένεια βρέθηκε πριν λίγα χρόνια στον Αϊ Γιώργη των Ελλήνων και μου περιέγραψε με γλαφυρότητα όσα έζησε εκείνη την Μεγάλη Εβδομάδα.
Ένας ναός πανέμορφος. Με αγιογραφίες και ψηφιδωτά 400 ετών. Στολίδι μοναδικό! Και Όμως όχι, δεν θυμίζει σε τίποτα μουσειακό χώρο. Και αυτό γιατί ο ναός αυτός έχει ψυχή! Και την ψυχή του σίγουρα την αποτελούν οι άνθρωποί του: Ο Σεβασμιώτατος μητροπολίτης Ιταλίας και Μελίτης κ. Γεννάδιος, ανθρώπινος στην συναναστροφή του με τον κόσμο, με γλυκιά φωνή και μορφή η οποία θυμίζει Πατριάρχη της Παλαιάς Διαθήκης να δοξολογεί τον Ύψιστο. Ο π. Ευάγγελος, ευγενικός με όλους πριν και μετά τις ακολουθίες, απαγγέλλει τα Ευαγγέλια με τόση ευκρίνεια που ο πιστός αμέσως συμμετέχει στο Θείο Δράμα. Και τέλος οι πιστοί του Αγίου Γεωργίου…
Μικροί, μεγαλύτεροι αλλά και σεβαστοί γέροντες. Έλληνες μόνιμοι κάτοικοι από ολόκληρο το Βένετο. Αλλά και πολλοί νέοι Ιταλοί που τα τελευταία χρόνια έγιναν Ορθόδοξοι. Ακόμη και Ορθόδοξοι άλλων εθνικοτήτων. Όλοι μαζί αγαπημένοι και ενωμένοι κάτω από την προστασία του Αϊ Γιώργη, παρακολουθούν με αξιοζήλευτη ευλάβεια τις ακολουθίες. Και μόλις τελειώνουν καλωσορίζουν και αυτοί τους επισκέπτες από την Ελλάδα, οι οποίοι πολυάριθμοι κατακλύζουν την εκκλησία κυρίως τις τελευταίες ημέρες, και στην συνέχεια βοηθούν τον ιερέα στις προετοιμασίες για την επόμενη ακολουθία.
Όλοι μαζί, οι Έλληνες και οι Ορθόδοξοι των άλλων εθνικοτήτων, ενωμένοι, θυμίζουν τις πρώτες ώρες μετά την Πεντηκοστή, όπου οι πρώτοι Χριστιανοί αποτελούνταν από πολλούς λαούς, φυλές και γλώσσες! Το ίδιο συμβαίνει και στις 80 εκκλησίες και μοναστήρια της Ιταλίας, μα λέει ο ιερέας. Και αυτό είναι μια τεράστια επιτυχία του Μητροπολίτη Γενναδίου, ο οποίος κατάφερε στους ναούς της Μητροπόλεως να εκκλησιάζονται Ορθόδοξοι κάθε εθνικότητας, διατρανώνοντας με τον τρόπο αυτό την οικουμενικότητα του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου.
Την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ, μετά τα 12 Ευαγγέλια, γύρω στις 21.00, στολίζεται ο Επιτάφιος, όπως και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Μικρά παιδιά, κορίτσια και αγόρια, έχουν την πρωτοκαθεδρία στον στολισμό. Οι κυρίες διευθύνουν και κάνουν τις… αναγκαίες αλλαγές στη θέση των λουλουδιών.
Την άλλη μέρα η Αποκαθήλωση το πρωί και τα Εγκώμια το βράδυ. Ο Μητροπολίτης ξεκινά πρώτος από όλους: “Αι γενεαί πάσαι” και ακολουθεί η χορωδία στο ψαλτήρι μαζί με όλο το εκκλησίασμα, στο οποίο λίγο πριν είχε διανεμηθεί φυλλάδιο με τα Εγκώμια. Στιγμές ανεπανάληπτες. Οι αγγελικές φωνές των πιστών γεμίζουν τον τεράστιο μητροπολιτικό ναό και από τις μικρές πόρτες απλώνονται στα κανάλια και στις ρούγες… Σε λίγο βγαίνει ο Επιτάφιος. Μπροστά οι ψάλτες κατόπιν τα παιδάκια, αγόρια και κορίτσια, κρατώντας στα χεράκια τους λαμπάδες και φαναράκια. Ακολουθεί το ιερατείο. Και μετά ο Τίμιος Σταυρός και ο Επιτάφιος, τα οποία κουβαλούν τα μέλη της Κοινότητας, πρώτα τα παλαιότερα και στη συνέχεια τα νεώτερα.
Ποιός ξέρει, ίσως μαζί με τις προσευχές τους για τις οικογένειές τους, εκείνη την ώρα να αναλογίζονται την μεγάλη ευθύνη να αποτελούν την συνέχεια των ευσεβών εκείνων Ρωμιών που πριν από αιώνες έγραψαν με χρυσά γράμματα τις πρώτες σελίδες της ιστορίας της πρώτης Κοινότητας στην διασπορά… Ο Επιτάφιος προχωρά. Πλήθος κόσμου ακολουθεί με τάξη και ηρεμία, με τα κεριά τους να τρεμοπαίζουν από το βενετσιάνικο αεράκι. Μοσχοβολάει η Βενετία θυμίαμα ελληνικό…
Μέγα Σάββατο πρωί, η λειτουργία της πρώτης Ανάστασης. Γύρω στις 10.30 ο ιερέας αναγγέλλει ψάλλοντας: “Αναστα ο Θεός”. Δάφνες σκορπίζουν μέσα στην εκκλησία και οι πιστοί χτυπούν τα στασιδια με δύναμη! Ο Κύριος κατέβηκε στον Άδη για να κηρύξει την αλήθεια! Και πιάνει από το χέρι Του τον Αδάμ και την Εύα για να τους αναστήσει μαζί του. Το τεράστιο ψηφιδωτό απέναντι από το ψαλτήρι απεικονίζει μεγαλόπρεπα την πίστη αυτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας! Και σε λίγο πάλι σιωπή και κατάνυξη, όπως αρμόζει στην μοναδική ημέρα του έτους που καμπάνα δεν ακούγεται μέχρι αργά το βράδυ…
Μετά το τέλος της Ακολουθίας ο ιερέας καλεί όλους τους πιστούς για καφέ στην μεγάλη αίθουσα της Μητροπόλεως. Ο τοίχος επενδυμένος με βαριά βενετσιάνικη στόφα, καινούργια μεν αλλά χωρίς να διαφέρει από εκείνες που βλέπει κανείς στο γειτονικό παλάτι των δόγηδων. Οι γαλήνιες μορφές στις φωτογραφίες του Οικουμενικού πατριάρχη και του Μητροπολίτη μας κοιτάζουν σαν να μας ευλογούν τέτοια μέρα και μας καλούν να στρέψουμε το βλέμμα μας στα πορτραίτα των παλαιών κληρικών του Αϊ Γιώργη, με πρώτο τον περίφημο Φιλαδέλφειας Γαβριήλ, που στολίζουν τους τοίχους. Σα να μας λένε ότι είμαστε εδώ, δεν αφήσαμε ποτέ τον Άγιο!
Σε λίγο μπαίνουν στην κατάμεστη αίθουσα οι ευγενέστατοι γονείς του π. Ευάγγελου με μια τεράστια κατσαρόλα αλάδοτης φακής. Έχει για όλους, μας λένε! Αφού τελείωσε η τράπεζα οι “νέοι του Αγίου Γεωργίου”, όπως τους αποκαλεί ο ιερέας, ετοιμάζονται για δουλειά: να τοποθετήσουν τις σημαίες στην αυλή, να αλλάξουν τα κεριά στους πολυελαίους, να στολίσουν την εκκλησία με τα πασχαλινά! Πρώτοι στην δουλειά ο ιερέας και ο νεωκόρος. Δίνουν το παράδειγμα! Σε λίγο Η εκκλησία κλείνει. Όλα είναι στην εντέλεια για την Μεγάλη Βραδιά…
Γύρω στις δέκα το βράδυ ο Αϊ Γιώργης είναι ήδη γεμάτος από κόσμο. Πολλοί ήρθαν από τις γύρω περιοχές από νωρίς το απόγευμα, ώστε να απολαύσουν την απογευματινή τους βόλτα στην Βενετία. Τα παιδιά παίζουν στην αυλή. Κάποιες λαμπάδες γρήγορα μετατρέπονται σε ξιφι έτοιμα για μάχη. Κάπου κάπου ακούς κλάματα και κάποιο αγοράκι να παραπονιέται στην μητέρα του, σε μισά ελληνικά και μισά ιταλικά, για την λαμπάδα του που έσπασε στα δύο…
Στις έντεκα ακριβώς έρχεται ο Μητροπολίτης. Τον αναμένουν οι ιερείς. Όλοι μαζί μπαίνουν στον υπέρλαμπρο ναό. Η ακολουθία της Ανάστασης ξεκινά. Σε λίγο άλλοι πιστοί δεν χωρούν. Ο π. Ευάγγελος διαβάζει το Πασχαλινό Μήνυμα του Οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαίου και στη συνέχεια ο Μητροπολίτης ψαλει την φήμη του. Τα φώτα σβήνουν. Η Ωραια Πύλη κλείνει για να ανοίξει και πάλι σε λίγο. “Δεύτε λάβετε φως” ακούγεται η μελωδική φωνή του Μητροπολίτη. Και στις ακτίνες του Αγίου Φωτός που μοιράζεται από λαμπάδα σε λαμπάδα, από χέρι σε χέρι, βλέπεις πρόσωπα φωτεινά, χαρούμενα, γελαστά. Έπρεπε να βρεθούν οι φίλοι μου στη Βενετία για να βιώσουν το φαινόμενο αυτό…
Σε λίγο ο Μητροπολίτης Ιταλίας βρίσκεται στα Προπύλαια του ναού και ακριβώς τα μεσάνυχτα, θυμιάζοντας την παλαιά εικόνα της Ανάστασης του Χριστού ψέλνει με φωνή βροντερή: Χριστός ανέστη εκ νεκρών! Και μαζί του όλοι οι πιστοί. Ένας ύμνος, ο κατεξοχήν νικηφόρος παιανας της Ορθοδοξίας, ξεφεύγει από τα στενά όρια της αυλής του Campo dei Greci, και, χάρη στην ηχώ που δημιουργούν τα κανάλια, εξαπλώνεται γρήγορα και μακριά. Και ακούγεται από όλους όσους βρίσκονται στην στράτα του. Ανεξάρτητα από έθνος, φυλή, γλώσσα και θρησκεία…
Το κατεξοχήν μήνυμα της Ορθοδοξίας γεμίζει την Βενετία και προχωρά ακόμη παραπέρα. Μέχρι τον μακρινό νότο, την Καλαβρία και την Σικελία, όπου οι Έλληνες άφησαν ανεξίτηλα σημάδια από τα προχριστιανικα χρόνια, και όπου σήμερα η Μητρόπολη Ιταλίας αγωνίζεται για την αναγέννηση της ελληνικής Ορθοδοξίας…
Οι… πεινασμένοι αναχωρούν μετά το “Χριστός ανέστη”. Παρόλα αυτά ο Αϊ Γιώργης παραμένει πλημμυρισμένος από πιστούς που με συγκίνηση συμμετέχουν σιγοψάλλοντας… Η Λειτουργία προχωρά και χωρίς κανείς να το καταλάβει φτάνουμε στο “Μετά φόβου Θεού”. Τότε και μέχρι να τελειώσει η μετάληψη όλου του εκκλησιάσματος, ξεκινά και πάλι, δειλά δειλά, η αίσθηση του χρόνου. Πώς πέρασαν αυτές οι ώρες; Σε λίγο η αναστάσιμη λειτουργία ολοκληρώνεται. Όλοι μαζί οι Ορθόδοξοι αναχωρούν για τα σπίτια και τα ξενοδοχεία τους. Οι λαμπάδες τους ακόμη αναμμένες φωτίζουν κάθε γεφύρι βενετσιάνικο. Οι λαμπάδες αυτές δεν σβήνουν. Μεταλαμπαδευουν από γενιά σε γενιά το Άγιο φως της Ανάστασης του Θεανθρώπου. Εδώ και πεντακόσια χρόνια. Και σίγουρα, από τον Αϊ Γιώργη των Ελλήνων, το φως της ελληνικής Ορθοδοξίας θα συνεχίζει να φωτίζει ακόμη τις επόμενες γενιές…
(Φωτογραφίες από την Μεγάλη Εβδομάδα του 2017, από το σάιτ της Ιεράς Μητρόπολης Ιταλίας www.ortodossia.it)
