Πώς θα ήταν η πόλη χωρίς πολύχρωμες ζωγραφιές στους τοίχους; Έχεις σκεφτεί ότι οι Γκραφιτάδες δίνουν χρώμα στην ζωή μας;

Φανταστήκατε ποτέ να περπατάτε στους δρόμους της πόλης σας και τριγύρω να μην υπάρχει κανένα ίχνος τέχνης; για την ακρίβεια ζωγραφικής; ούτε μια πινελιά από χρώμα σε κάποιο σημείο από τους μονότονους και άχρωμους τοίχους, γεμάτους μαυρίλες από τα καυσαέρια που να δίνει μια ανάσα ελευθερίας;

Μια αίσθηση γλύκας και όρεξης για ζωή από εκείνες που σου δίνουν κάτι γκράφιτι που υπάρχουν στα ψηλά κτήρια και με το που σηκώνεις το κεφάλι αναπολείς στιγμές ξεγνοιασιάς… Ακόμα και όταν η ψυχολογία μας δεν είναι στα καλύτερα της και συναντήσουμε γραμμένη μια φράση όπως ”χαμογέλα” στον τοίχο της γειτονιάς μας, είμαι σίγουρη πως θα πάρουμε μια βαθιά ανάσα και θα συνεχίσουμε τον δρόμο μας έχοντας ένα μικρό χαμόγελο κρυμμένο.

Το γκράφιτι δεν είναι παίρνω ένα σπρέι και μουντζουρώνω τους τοίχους, είναι τέχνη που κρύβει μέσα της ευαισθησίες όσων ασχολούνται με αυτό και ταυτιζόμαστε και εμείς μαζί τους. Είναι ένας τρόπος έκφρασης για πολλά παιδιά αλλά και μια μαγευτική εικόνα για όσους δεν αντέχουν να βλέπουν την πόλη τους άχρωμη. Κάντε μια δυνατή εικόνα στο μυαλό σας την πόλη σας, με μοναδικά χρώματα το λευκό, το γκρι, το μπεζ και όλα όσα ανήκουν στην κατηγορία των nude αποχρώσεων.

Δεν είναι κάπως ανατριχιαστικό;

Ποιος θα μπορούσε να ζει σε μια πόλη που δεν μπορεί να προσφέρει έναν αέρα χρωματιστής τέχνης; θα ήταν μια πολύ βαρετή εικόνα και καταθλιπτική ενώ θα θύμιζε σε μεγάλο βαθμό ταινίες παλιάς δεκαετίας ,όπου δεν είχαμε εικόνα χρωμάτων από εκείνες τις ωραίες λήψης και τα φανταχτερά ρούχα των ηθοποιών όπως τώρα.

Χρώμα παντού!!!

Τοίχοι, γέφυρες, μάντρες και εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα είναι ιδανικά σημεία για τους γκραφιτάδες. Εκεί βλέπουμε χαρακτήρες από κόμικς που μας κάνουν να γελάμε, πρόσωπα που μας εντυπωσιάζουν, έργα καλλιτεχνών ή έργα εμπνευσμένα εκείνη την στιγμή τα οποία καταφέρνουν να κάνουν μια πόλη φωτεινότερη και γεμάτη από ελπίδες για το αύριο.