Label News Ειδήσεις με προσωπικότητα
Συνέντευξη: Βαγγέλης Καράλης
Αποτελεί ένα από τα πιο αγαπητά πρόσωπα της Θεσσαλονίκης. Πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική. Εκλέγεται ανάμεσα στους πρώτους με τον συνδυασμό του Γ.Μπουτάρη. Στην θητεία του, υπηρετεί το πόστο του Αντιδημάρχου Περιβάλλοντος, Ποιότητας Ζωής, Νεολαίας και Αθλητισμού.
Παράγει έργο κρατώντας χαμηλούς του τόνους με μεστό πολιτικό λόγο και συνέπεια απέναντι στους Θεσσαλονικείς. Λατρεύει την μουσική, είναι φανατικός οπαδός του ΠΑΟΚ, ενώ έχει κάνει και γυμνή φωτογράφιση σε περιοδικό για καλό σκοπό σε καμπάνια προστασίας από το AIDS. Ένας άντρας με γοητευτικό στυλ κάνοντας πολλές γυναίκες να τον φλερτάρουν καθημερινά.
Ο Κωνσταντίνος Ζέρβας δεν συνηθίζει να ‘’κρύβεται’’ στο κοστούμι του πολιτικού και αυτό τον κάνει ξεχωριστό. Ο boem πολιτικός της Θεσσαλονίκης μιλάει αποκλειστικά στο Label news.
Εδώ και περίπου έξι χρόνια που δραστηριοποιείστε ενεργά με την πολιτική έχετε καταφέρει να κερδίσετε την αγάπη των Θεσσαλονικέων και μια ευρεία αναγνώριση για το έργο σας. Πράγμα σπάνιο για έναν πολιτικό! Εσείς πώς το αντιλαμβάνεστε αυτό;
Στη Θεσσαλονίκη γεννήθηκα και μεγάλωσα. Εδώ έζησα όλη μου τη ζωή. Ασχολήθηκα με την πολιτική έχοντας ‘γράψει’ αρκετά χιλιόμετρα στα κοινά της πόλης. Ο,τι έχω καταφέρει μέχρι τώρα το οφείλω στην πόλη και στους ανθρώπους της. Και αυτό οφείλω να το επιστρέφω με όποια δυνατότητα έχω, από όποια θέση βρίσκομαι. Η προσήλωση, η όποια ικανότητα αλλά ιδιαίτερα η διάθεση συνεργασίας είναι τα συστατικά των προσπαθειών μου. Αυτό τίθεται σε δοκιμασία κάθε μέρα, περνώντας τις δύσκολες εξετάσεις αναγνώρισης και αποδοχής. Είναι μια διαρκής προσπάθεια.
Μπορούν να υπάρξουν έντιμοι και ικανοί πολιτικοί στην Ελλάδα;
Προφανώς υπάρχουν. Και στην Ελλάδα και παντού. Όπως υπάρχουν και οι ανέντιμοι. Πάντα υπάρχει το “καλό” και το “κακό”. Απλά πολλές φορές το μεθύσι της δύναμης μεταλλάσσει τους καλούς πολιτικούς. Τα επτά αμαρτήματα είχαν λόγο που ονομάστηκαν “θανάσιμα”. Η αλαζονεία και η απληστία είναι δύο από αυτά. Υπάρχει όμως και μια άλλη (ίσως η μεγαλύτερη) κατηγορία πολιτικών. Οι ανίκανοι πολιτικοί. Υπάρχουν γιατί δε θα μπορούσαν να κάνουν τίποτε άλλο. Το αποτύπωμα που αφήνουν είναι μηδενικό. Μάλλον αυτοί κάνουν το μεγαλύτερο κακό.
Το υπέρτατο τεστ για έναν πολιτικό είναι να τον «γδύσεις» από την πολιτική ιδιότητα και να «δεις» αν μπορεί να σταθεί χωρίς αυτήν
Θα μας αναφέρετε κάποια ονόματα που ξεχωρίζετε και γιατί;
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος που διπλασίασε την Ελλάδα πέθανε εξόριστος, ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου λατρεύονται ως οραματιστές ή μεταρρυθμιστές από ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας και απορρίπτονται από ένα άλλο. Κατά κανόνα αποδεχόμαστε πολιτικές, τα αποτελέσματα τους αλλά όχι τα ίδια τα πρόσωπα. Η αποτίμηση μιας πολιτικής προσωπικότητας γίνεται άλλωστε στην πορεία του χρόνου. Ξεχωρίζω πάντως αυτούς που δε δίστασαν να πάρουν πρωτοβουλίες, να σπάσουν αυγά, να έρθουν σε σύγκρουση, να μην κοιτούν πάντα τις δημοσκοπήσεις και το τί θέλει ο κόσμος. Και κυρίως να αφήνουν κάτι θετικό για τον τόπο.
Χειρότερος από έναν ανέντιμο πολιτικό, είναι ένας ανίκανος πολιτικός
H πολιτική για εσάς αποτελεί επάγγελμα, προσφορά στην κοινωνία ή καριέρα;
Έκανα προηγουμένως αναφορά στους επαγγελματίες πολιτικούς. Μακριά από μένα! Το υπέρτατο τεστ για έναν πολιτικό είναι να τον «γδύσεις» από την πολιτική ιδιότητα και να «δεις» αν μπορεί να σταθεί χωρίς αυτήν. Ασχολήθηκα με την πολιτική αφού επιστημονικά, επαγγελματικά και οικονομικά απέδειξα στον εαυτό μου και στους συμπολίτες μου κάποια πράγματα. Και αυτά είναι η προίκα μου για την ενασχόληση στην πολιτική. Η προσφορά όπως το λέτε, όπως λέγεται. Ο κάθε ενδιαφερόμενος πρέπει να μπαίνει στην πολιτική με ουσιαστικά προσόντα αλλά και να είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να βγει από αυτήν. Χωρίς να δυστυχήσει και χωρίς να προκαλέσει δυστυχία γύρω του. Και μην ξεχνάμε ότι για τους πολιτικούς εργοδότης είναι ο πολίτης. Και είναι πολύ σκληρός εργοδότης. Δύσκολα σου χαρίζεται, και είναι εξαιρετικά απαιτητικός.
Ένας πετυχημένος πολιτικός μηχανικός όπως εσείς γιατί αποφασίζει να ασχοληθεί με την πολιτική;
Η ενασχόληση με την πολιτική ήταν ένα κάλεσμα που έγινε το 2010 με αφορμή τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης και το Δήμο Θεσσαλονίκης. Κάτω από συνθήκες που ταίριαζαν στην ιδιοσυγκρασία μου. Μέσα σε μια πολυσυλλεκτική παράταξη για την πόλη μου με πολλούς ανθρώπους που δεν είχαν ένσημα στην πολιτική. Με πολύ μεράκι, και όραμα. Και χωρίς δεύτερες σκέψεις και πολιτικές εξαρτήσεις. Αν δεν υπήρχε αυτή η συγκυρία του νέου και διαφορετικού που μου έδωσε αυτήν την πρόκληση κι ευκαιρία, μάλλον δε θα βρισκόμασταν εδώ μαζί τώρα.
Για όλα τα προβλήματα μας φταίει η Αθήνα! Υπάρχουν και τόσα συνθήματα γι αυτό.
Τι είναι αυτό που αγαπάτε στην συμπρωτεύουσα και τι μισείτε;
Καταρχάς απεχθάνομαι τον όρο «συμπρωτεύουσα»! Μία είναι η πρωτεύουσα, και αυτό –μας αρέσει δε μας αρέσει- δεν αλλάζει. Για μένα δεν υπάρχει θέμα να είναι η πόλη μου νούμερο 2, αλλά δεν «αγοράζω» το χαρακτηρισμό ότι συν-διοικεί ή συν-αποφασίζει. Όπως επίσης ο τίτλος «νύφη του Θερμαΐκού». Η πόλη δεν ψάχνει για γαμπρό! Αγαπώ τη θάλασσα με τον ορίζοντα του Ολύμπου, το βουνό των Θεών. Τα μνημεία της που υπάρχουν παντού. Νιώθω ότι είμαι ένα κομμάτι μιας ιστορίας 24 αιώνων. Ενός διαχρονικού κοσμοπολιτισμού. Υπάρχει μια διαρκής κίνηση και ζωντάνια. Παντού και πάντα υπάρχει μια πρόθυμη παρέα για μια «καλημέρα», μια κουβέντα. Παντού θα βρεθεί κάποιος γνωστός. Δεν μπορείς ποτέ να βγεις απεριποίητος και κακοντυμένος. Είναι όμως και μια δύσκολη πόλη. Μια πόλη με τα χαρακτηριστικά της μεγαλούπολης που χάνεσαι αλλά και του μικρού μέρους που όλοι γνωριζόμαστε. Μια mainstream πόλη. Δε θα σε αποδεχθεί εύκολα. Και πρέπει πολλά να αλλάξουν, πολλά να γίνουν. Έχουμε μείνει πίσω σε πολλούς τομείς. Σε υποδομές και σε ανάπτυξη.
Ποιες είναι οι βασικές διαφορές που υπάρχει στην κουλτούρα ανάμεσα στους πολίτες της Θεσσαλονίκης και στους Αθηναίους;
Για όλα τα προβλήματα μας φταίει η Αθήνα! Υπάρχουν και τόσα συνθήματα γι αυτό. (γέλια) Οι Θεσσαλονικείς διαπραγματευόμαστε πολύ, κάνουμε πολλά παζάρια. Είμαστε απαιτητικοί ακόμη και από τον εαυτό μας. Είμαστε πολύ περήφανοι για την καταγωγή και τις αρετές μας. Αλλά πρέπει και να το αποδεικνύουμε στην πράξη πότε πότε. Σαφέστατα περνάμε καλύτερα από τους Αθηναίους, χωρίς να δουλεύουμε όμως λιγότερο όπως μας καταμαρτυρούν. Ο χαβαλές και το χαλαρό είναι μέρος της ζωής μας αλλά όχι το κυρίαρχο. Κάνουμε ευκολότερα φίλους από συνεργάτες. Η απόσταση από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων γεννά μια καχυποψία, μια αναβλητικότητα. Υστερούμε πάντως τελευταία σε μικρές και μεγάλες νίκες που κάνουν μια τοπική κοινωνία περήφανη. Α και η αυτή υγρασία της! Δεν μπορείς ποτέ να χορτάσεις σ’ αυτήν την πόλη τον ύπνο σου.
Θέλει η Θεσσαλονίκη να γίνει Αθήνα; Αν ναι, μπορεί;
Υπάρχει πάντα το πρόβλημα του να είσαι το νούμερο 2. Αλλά αυτά τα περί συμπρωτεύουσας, ή συμβασιλεύουσας παλαιότερα είναι μάλλον στάχτη στα μάτια, που βάζουμε εμείς οι ίδιοι ή μας πετούν κάποιοι. Έχουμε 24 αιώνες συνεχούς ιστορίας, δημιουργίας και πρωτοπορίας. Κάπου όμως χάνουμε το στοιχείο της αυτοεκτίμησης. Η απόσταση από την Αθήνα μεγαλώνει ραγδαία. Κι εκείνο που μ’ ενοχλεί περισσότερο είναι η εσωτερική μετανάστευση. Για να αναγνωρισθεί κάποιος πρέπει να κατέβει στην Αθήνα. Από επιχειρηματίες και πολιτικούς μέχρι αθλητές και καλλιτέχνες. Η Βαρκελώνη δεν είναι Μαδρίτη, το Αμβούργο Βερολίνο. Η Αθήνα είναι και θα είναι πάντα πρωτεύουσα, αλλά και η Θεσσαλονίκη πρέπει να γίνει μητρόπολη. Με τα δικά της χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες. Αλλά οπωσδήποτε με υποδομές, μετρό, δρόμους, ευθύνες και πόρους. Αλλά κυρίως περηφάνια. Και επιτέλους κι ένα πρωτάθλημα. Από το 1985 έχουμε να σηκώσουμε την κούπα!
Κατά την άποψή σας που θα πρέπει να ‘’επενδύσουν’’ οι Θεσσαλονικείς ώστε να καταφέρει η πόλη να γίνει οικονομικά ανταγωνιστική σε σύγκριση με άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις;
Η Θεσσαλονίκη είναι Ελλάδα, είναι Ανατολή, είναι Βαλκάνια αλλά είναι κι Ευρώπη. Πρώτα να πατήσει στην πολυσήμαντη ιστορία και παραδόσεις της: από τις γεύσεις μέχρι τις θρησκείες, τα μνημεία και τα αποτυπώματα του πολιτισμού της. Βασικό της στοιχείο είναι η μεγάλη πανεπιστημιακή κοινότητα και η έφεση της στην καινοτομία και την πρωτοπορία. Από τη διασκέδαση μέχρι την τεχνολογία. Έχει ένα πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό και ένα γονιδιακό κοσμοπολιτισμό αλλά θα πρέπει να βάλει συγκεκριμένους στόχους. Κάποιοι από αυτούς είναι η ανάδειξη και αξιοποίηση των μνημείων της. Οι επενδύσεις σε έρευνα και νέες τεχνολογίες. Η ανάδειξη των φυσικών πάρκων που την περιβάλλουν (Σέιχ σου, Δέλτα Αξιού). Και φυσικά η πόλη πρέπει να λύσει τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η καθημερινή της λειτουργία. Κυκλοφοριακό, δημόσιες συγκοινωνίες, ποδηλατόδρομοι , δημιουργία χώρων πρασίνου σε και φυσικά επενδύσεις στο λιμάνι και στο αεροδρόμιο της.
Όταν μπω στον πρώτο συρμό του μετρό της Θεσσαλονίκης, θα είναι η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου ως πολίτης αυτής της πόλης
Ήσασταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Αττικό Μετρό Α.Ε. Θα γίνει ποτέ το μετρό στην πόλη; Πότε εκτιμάτε προσωπικά;
Το ξέρω ότι το Μετρό Θεσσαλονίκης έχει γίνει ανέκδοτο. Αρχικά είχε πολύ κακό σχεδιασμό. Έβγαλε πολλές παθογένειες του κράτους αλλά και της πόλης. Σε καθυστερήσεις και αστοχίες. Ας σταματήσει ο καθένας να έχει προσωπική ατζέντα και όφελος από το έργο. Είναι το έργο που θ’ αλλάξει τη ζωή της. Θα δώσει ποιότητα στη ζωή της πόλης αλλά και αυτοπεποίθηση στους πολίτες της ότι πια έχουμε προχωρήσει στη νέα εποχή. Ένιωθα συχνά μια μοναξιά στην αφοσίωση μου στο σκοπό της ολοκλήρωσης του. Οι εργασίες σήμερα προχωρούν και πρέπει να τελειώσει. Ελπίζω να βοήθησα κι εγώ στο να περάσει κάποια από τα πολλά εμπόδια. Δε θέλω να δώσω κι εγώ άλλη μια ημερομηνία για το πότε θα λειτουργήσει. Πάντως η μέρα που θα μπω στον πρώτο συρμό θα είναι η ευτυχέστερη μου μέρα ως πολίτης αυτής της πόλης.
Γιάννης Μπουτάρης. Η άποψή σας;
Ο Γιάννης Μπουτάρης και αυτά που εξέφραζε η παράταξη του με ώθησαν να ασχοληθώ με τα θέματα του Δήμου Θεσσαλονίκης. Μου έδωσε την ευκαιρία αλλά βοήθησα νομίζω κι εγώ στη δημιουργία οράματος και έργου. Μετά από 6 χρόνια άλλαξαν πολλά στην πόλη αλλά δυστυχώς κολλήσαμε σε ιδέες και σε ανθρώπους. Σήμερα προφανώς δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά κάποιοι στραβά αρμενίζουν.
Ποια βασικά χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχει ο ‘’κατάλληλος’’ Δήμαρχος Θεσσαλονίκης;
«Think globally – Act locally» δηλαδή να σκεπτόμαστε παγκόσμια και να δρούμε τοπικά. Μιλούμε πλέον για διακυβέρνηση με νέα μοντέλα διοίκησης και συνεργασίες με τους πολίτες, με τη χώρα αλλά και με άλλες πόλεις παγκοσμίως. Πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένη ατζέντα, χρονοδιάγραμμα και οι άνθρωποι που θα το εφαρμόσουν. Σαφείς στόχους και συμμαχίες παντού. Χρειάζεται εμπειρία αλλά και φρεσκάδα. Απόλυτη αφοσίωση. Η πόλη και τα προβλήματα της σ’ ακολουθούν σε κάθε βήμα. Και κυρίως να έχει «γερό στομάχι» ώστε να μπορεί να συγκρουστεί με τον κρατικό μηχανισμό αλλά και με γερασμένες νοοτροπίες που οδηγούν την πόλη στην απομόνωση και σε αδιέξοδα. Ξέρετε καλά είναι τα οράματα και οι ιδέες αλλά η πόλη είναι βασικά η ποιότητα ζωής, η καθημερινότητα: Το πάρκο, τα σκουπίδια, οι δρόμοι, ο φωτισμός, η παιδική χαρά. Όλα αυτά οφείλει να φροντίζει ο Δήμαρχος, οι συνεργάτες του αλλά και ολόκληρη η πόλη σε συμμετοχικό ρόλο.
Θα είσαστε υποψήφιος Δήμαρχος στις επόμενες εκλογές;
Να δανειστώ κάτι από το Θουκυδίδη: «Στη λήψη ορθών αποφάσεων δύο είναι τα πιο βλαπτικά στοιχεία: η βιασύνη και η οργή». Κανένα από τα δύο δεν έχω.
Η κεντρική πολιτική σκηνή θα σας ενδιέφερε; Ως υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ;
Για μένα κεντρική πολιτική σκηνή είναι η Θεσσαλονίκη και οι πολίτες της. Εκλογική περιφέρεια, Δήμος, φορέας, επιχειρηματικότητα, πολιτισμός, αθλητισμός … χρησιμοποιήστε όποιο θέλετε. Είναι και θέμα συγκυρίας. Κάποιος μπορεί να συνεισφέρει στην πόλη του από όποιο πόστο και αν βρίσκεται.
‘’Πιστεύετε’’ τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Πριν καν προσχωρήσω στη ΝΔ ξεχώριζα κι εκτιμούσα το λόγο και τη στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Σε πολλά θέματα, πολιτικά και μη. Τον στήριξα όντας νέος στη ΝΔ, και μάλιστα κόντρα στο δυνατό ρεύμα άλλων υποψήφιων για την αρχηγία. Ο ήπιος, μεταρρυθμιστικός αλλά και πάντα τεκμηριωμένος λόγος του με εκφράζει και μου ταιριάζει. Πλέον αποτελεί την ελπίδα για την επόμενη μέρα όχι μόνο της ΝΔ αλλά και της χώρας. Δε θα έχει όμως την πολυτέλεια να αποτύχει. Πρέπει να το στηρίξουμε αλλά και αυτός να στηριχθεί σε όλους όσους θα ενισχύσουν την εκσυγχρονιστική του προσπάθεια.
Δεν θα έκανα ξανά γυμνή φωτογράφιση, δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι, περιμένω νέες προκλήσεις και προσκλήσεις
Έχετε σπίτι σας μία από τις μεγαλύτερες συλλογές δίσκων βινυλίου στην Ελλάδα, είσαστε φανατικός οπαδός του ΠΑΟΚ. Κόντρα ρόλοι για τον πολιτικό Κωνσταντίνο Ζέρβα;
Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που αγαπούσε τον αθλητισμό αλλά και τον πολιτισμό. Στο ραδιόφωνο του σπιτιού μου ακουγόταν και οι αγώνες του ΠΑΟΚ αλλά και το τρίτο πρόγραμμα του Χατζιδάκι, το «Ποπ Κλαμπ» του Γιάννη Πετρίδη. Πήγαινα και πηγαίνω στην Τούμπα, αλλά και σε όποια αίθουσα υπάρχει μια καλή συναυλία. Εξακολουθώ ν’ αγοράζω cd s, αλλά και να «κατεβάζω» τραγούδια. Όλα αυτά παράλληλα. Μου φαίνεται απολύτως φυσιολογικό. Άλλωστε ο ΠΑΟΚ και οι μουσικοί της συμφωνικής ορχήστρας φορούν ασπρόμαυρα (γέλια)
Γυμνή φωτογράφιση θα κάνατε ξανά;
Στη διαύγεια μπορεί να βρει κανείς τα πάντα για μένα. Το δημόσιο πρόσωπο δεν πρέπει να διστάζει να εκτίθεται. Τη φωτογράφηση την έκανα για συγκεκριμένο λόγο, για τους σκοπούς της προστασίας από το AIDS. Το κάνουν πολλοί και παντού. Ελπίζω να βοήθησα σ’ αυτήν την τόσο σημαντική εκστρατεία. Αλλά μάλλον δε θα την έκανα ξανά. Δε μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι. Περιμένω καινούριες προσκλήσεις και προκλήσεις.
Ένας γοητευτικός άντρας όπως εσείς, δέχεται φλερτ; Έχετε τις ‘’κατακτήσεις’’ σας;
Κάνω και μου κάνουν –ευτυχώς!- συχνά φλερτ. Είναι μέρος της καθημερινής επαφής, της αυτοεπιβεβαίωσης και ότι μπορώ να γοητεύσω, να εμπνεύσω. Πάντως αυτό που λέγεται ότι η εξουσία είναι αφροδισιακή μάλλον ισχύει. Κυρίως όσον αφορά την προσέγγιση. Πολύς κόσμος ενδιαφέρεται να έρθει κοντά σ’ ένα αναγνωρίσιμο πρόσωπο. Τώρα για το γοητευτικός, σας ευχαριστώ αλλά η πόλη είναι γεμάτη όμορφους ανθρώπους. Ο ανταγωνισμός είναι υψηλός!
Αμετανόητος εργένης;
Αμετανόητος είμαι μόνο στην ομάδα που υποστηρίζω!
Κλείνοντας, πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας με τρεις λέξεις;
Απαιτητικός, και πεισματάρης λέω εγώ. Γκρινιάρης λένε οι φίλοι και οι συνεργάτες μου. Ή ανάποδα; (γέλια)
