Label News Ειδήσεις με προσωπικότητα
Ένα θέμα που έκανε την εμφάνισή του προς το τέλος του 2016 προκαλώντας αναστάτωση τόσο στον χώρο της σχολικής εκπαίδευσης όσο και στο χώρο τη Εκκλησίας έρχεται και πάλι στην επιφάνεια, αφού βρίσκεται ακόμη σε εκκρεμότητα. Πρόκειται για το θέμα γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών που διδάσκεται στα σχολεία και το περιεχόμενό του.
Η συζήτηση ξεκίνησε με την πρόταση από το Υπουργείο Παιδείας να συμπεριληφθούν στο εκπαιδευτικό υλικό για τα μάθημα των Θρησκευτικών, κυρίως τραγούδια, αλλά και ντοκιμαντέρ, ταινίες και έργα τέχνης, για τα οποία μάλιστα δεν ήταν ξεκάθαρο πως θα σχετίζονται με το μάθημα ή πώς θα ερμηνεύονται και θα παραδίδονται από τους ίδιους τους καθηγητές.
Στη συνέχεια, το περιεχόμενο της πρότασης απέκτησε άλλη διάσταση, ορίζοντας πως πρέπει να γίνουν αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών που θα απαλλάξουν το μάθημα από τον κατηχητικό και ομολογιακό του χαρακτήρα.
Σκοπός ήταν ο εκσυγχρονισμός του διδακτικού υλικού ώστε εκτός από την Ορθόδοξη θρησκεία να προσεγγίζει και άλλες θρησκευτικές παραδόσεις, ενώ ακόμη να σέβεται τη θρησκευτική ετερότητα, τείνοντας τελικά προς τη θρησκειολογία, δηλαδή την γνωριμία των παιδιών με όλες τις θρησκείες ανεξαρτήτως προσανατολισμού.
Με αυτόν τον τρόπο θεωρείται πως το θέμα της απαλλαγής από το μάθημα θα αποτελούσε παρελθόν.
Φυσικά δε θα γινόταν να μην έχει και η Εκκλησία λόγο σε αυτό το θέμα, η οποία έβαλε τις δικές τις προϋποθέσεις. Οι προϋποθέσεις αυτές συνοψίζονται στην υποχρεωτικότητα του μαθήματος, την τήρηση των ωρών διδασκαλίας του και τον Ορθόδοξο χαρακτήρα του. Σημαντικό είναι επίσης το μάθημα να συνεχίσει να διδάσκεται από θεολόγους, πράγμα που σε περίπτωση αλλαγής του σε ‘Θρησκειολογία’ δεν θα ίσχυε απαραίτητα.
Δεδομένων αυτών μπορούν να συζητηθούν και τα λοιπά θέματα των αλλαγών του περιεχομένου του. Έτσι, η Ιεραρχία αποφάσισε με ψηφοφορία την συνέχιση του διαλόγου με την Πολιτεία για το θέμα των ‘Θρησκευτικών’ ώστε να βρεθεί μια λύση.
Σε κάθε περίπτωση τα Θρησκευτικά αποτελούν σημαντικό κομμάτι του κορμού των σχολικών μαθημάτων και έτσι θα έπρεπε να συνεχίσουν, αφού η ελληνική κοινωνία, είναι μια κοινωνία με παραδόσεις και συμπεριφορές βασισμένες σε κοινώς αποδεκτές αξίες, μεγάλο μέρος των οποίων προκύπτει από την θρησκεία.
Υπόψη όμως ότι τα σχολεία πρέπει να αγκαλιάζουν την ετερότητα και να μην αποκλείουν καμία μερίδα παιδιών, ειδικά πλέον που οι καταστάσεις έχουν φέρει και πολλά παιδάκια προσφύγων στα σχολεία.
Ωστόσο και το ελληνικό σχολείο θα πρέπει να διατηρήσει την ‘ταυτότητά του η οποία σε μεγάλο βαθμό ορίζει και την ταυτότητα της ελληνικής κοινωνίας στην οποία σημαντικό ρόλο έχει η θρησκεία.
Σε περίπτωση που το μάθημα άλλαζε σε Θρησκειολογία αυτό που θα κατάφερνε θα ήταν μάλλον να προκαλέσει σύγχυση στα παιδιά που θα δέχονταν φόρτο διαφορετικών θρησκευτικών στοιχείων.
Επομένως η εστίαση καλό θα ήταν να βρίσκεται στην Ορθόδοξη θρησκεία, συμπεριλαμβάνοντας στα βιβλία όμως και κάποια κεφάλαια γνωριμίας με άλλα θρησκευτικά στοιχεία, ώστε να μην αποκλείεται καμία μερίδα παιδιών. Ο διάλογος μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας συνεχίζεται και αναμένεται το αποτέλεσμα.
