Γιατί ως ενήλικες μας αρέσει να βλέπουμε κινούμενα σχέδια; Oι όμορφες αναμνήσεις της αθώας παιδικής μας ηλικίας …

Ποιος άνθρωπος δεν έχει κάτσει να χαζέψει έστω και για λίγο παιδικά στη ζωή του; Ποιος δεν έχει κάτσει μικρός με τις ώρες καθισμένος μπροστά από μια τηλεόραση χαζεύοντας κινούμενα σχέδια για να νιώσει όμορφα χαμογελώντας με κάθε αστεία σκηνή; Μα φυσικά όλοι…

Αυτό που μερικοί όμως δεν γνωρίζουν και ίσως μερικές φορές το κοροϊδεύουν, είναι πως τα κινούμενα σχέδια ανήκουν σε όλες τις ηλικίες και όχι μόνο στα μικρά παιδιά. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω επίσης πως αρκετοί γονείς απολαμβάνουν τα παιδικά που χαζεύουν τα παιδιά τους περισσότερο και από τα ίδια. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Μα φυσικά όταν παρακολουθούμε κινούμενα σχέδια αισθανόμαστε και οι ίδιοι μικρά παιδιά, καθώς έχουν την ιδιότητα να μας θυμίζουν αναμνήσεις μας από παλιά. Ας δούμε λίγο όμως ποια είναι η ακριβής έννοια των κινουμένων σχεδίων; Στην ουσία είναι κινούμενη εικόνα ένας τύπος δισδιάστατης απεικόνισης, ενδεχομένως κινούμενος.

Ενώ ο συγκεκριμένος ορισμός έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, η σύγχρονη χρήση αναφέρεται σε α) ένα τυπικό μη ρεαλιστικό ή ημι ρεαλιστικό καλλιτεχνικό στυλ σχεδίασης ή ζωγραφικής, β) μια εικόνα ή σειρά εικόνων που προορίζονται για σάτιρα, καρικατούρα ή χιούμορ, γ) ως μια κινηματογραφική ταινία που βασίζεται σε μια ακολουθία εικονογραφήσεων για την κινούμενη εικόνα της. Ένας καλλιτέχνης που δημιουργεί κινούμενα σχέδια ονομάζεται γελοιογράφος. Η ιδέα ξεκίνησε από τον Μεσαίωνα και περιέγραψε για πρώτη φορά ένα προπαρασκευαστικό σχέδιο για ένα έργο τέχνης, όπως μια ζωγραφική, τοιχογραφία, ταπετσαρία, ή παράθυρο από βιτρό.

Τον 19ο αιώνα, αναφέρεται σε χιουμοριστικές εικονογραφήσεις σε περιοδικά και εφημερίδες, και μετά τις αρχές του 20ου αιώνα, αναφέρεται σε κόμικς και ταινίες κινουμένων σχεδίων. Από την περιγραφή μπορούμε να καταλάβουμε πως λόγω των διαφορετικών τύπων που υπάρχουν είναι πολύ απολαυστικά για να τα παρακολουθήσουν όλοι ανάλογα με τα γούστα τους.

Ένας ενήλικας θα προτιμήσει να δει κάποιο σατιρικό σίγουρα, αλλά ένα πιο παλαιωμένο κλασσικό παιδικό θα το προτιμήσουν όλοι χωρίς εξαιρέσεις, γιατί πολύ απλά θα τους θυμίσει εκείνα τα χρόνια που ήταν και οι ίδιοι μικρά παιδιά και τα χάζευαν καθισμένοι μπροστά στην τηλεόραση των παππούδων τους, διότι στην ουσία αυτή είναι η ικανότητα των κινουμένων σχεδίων να σε κρατάνε πάντα παιδί στη καρδιά λόγο της μαγικής και αστείας εικόνας που σου προσφέρουν.