Στυγερές δολοφονίες μυστήριο που μέχρι σήμερα έχουν μείνει «θαμμένες» προκαλώντας πολλά ερωτηματικά – Φόνοι που συγκλόνισαν την Ελλάδα και παραμένουν ανεξιχνίαστοι

Ευσεβείς πόθοι, χρηματικά ή άλλα κίνητρα, εκδίκηση ή απλά τυχαιότητα; Ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα ακόμη και σήμερα και ίσως παραμείνουν για πάντα κάνοντας ανεξιχνίστα τα εγκλήματα που ακολουθούν. Και παρόλο που όπως λέγεται δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα στις προκείμενες περιπτώσεις οι δράστες δεν βρέθηκαν ακόμη και το πιθανότερο είναι να μη βρεθούν ποτέ.

Στις 24 Ιουλίου του 2011 ο 27χρονος αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού Γιώργος Μπάκας και 22χρονη κοπέλα του, Νατάσα Απέργη σταμάτησαν σε μια παραλία της Σαλαμίνας για να δουν το φεγγάρι μέσα από το αμάξι τους. Το επόμενο πρωί, ο άντρας βρέθηκε νεκρός μέσα στο αμάξι και το κορίτσι ήταν εξαφανισμένο. Μέσα στην ημέρα, η λίμνη από αίματα που βρέθηκε μερικά μέτρα μακριά από το αμάξι επιβεβαιώθηκε πως άνηκε στο κορίτσι. Το μαγιό που ήταν πεταμένο δίπλα ήταν δικό της. Η Νατάσα ήταν μάλλον νεκρή και η ίδια. Που ήταν όμως το πτώμα της; Αρχικά, σενάρια περί serial killer είχαν ειπωθεί πολλά. Ωστόσο, η συνέχεια της υπόθεσης δεν τα επιβεβαίωσε καθώς δεν διαπράχθηκε στο μέλλον αντίστοιχη δολοφονία. Τα κίνητρα παραμένουν ακόμη άγνωστα όπως και το μέρος όπου κρύφτηκε το πτώμα της γυναίκας.

Ο Πακιστανός μετανάστης Μοχάμεντ Τζαβέντ Μπασίρ, εργαζόμενος σε 24ωρης λειτουργίας πιτσαρία, βρέθηκε νεκρός με σφαίρα από πυροβολισμό στο στήθος, την Τετάρτη 1 Ιούνη 2010, γύρω στις 4.30πμ στην οδό Πιπίνου και Καλύμνου. Ο μετανάστης βρέθηκε να κουβαλάει μετά την δολοφονία του επάνω του χρήματα, το κινητό του και τις πιστωτικές του κάρτες και γι’ αυτό δεν πρόκειται για θύμα ληστείας, αλλά για θύμα ρατσιστικής δολοφονικής επίθεσης.  “Έγινε μια παραγγελία στο μαγαζί που δούλευε, χωρίς νούμερο. Αυτοί που παρήγγειλαν έδωσαν ένα όνομα, έδωσαν και ένα άλλο κινητό. Τον περίμεναν στη διεύθυνση που είχαν δώσει και τον πυροβόλησαν. Είναι μια από τις πάρα πολλές επιθέσεις που δεν αναφέρονται καν στον τύπο. Και ως γνωστόν, οι επιθέσεις στους μετανάστες είναι καθημερινές, απλώς δεν ανακοινώνονται.”

Στις 24 Ιουνίου 1991 τα μέλη της οικογένειας Χρυσαφίδη βρέθηκαν δολοφονημένα  στη βίλα τους στην Εκάλη.
Ο 16χρονος Μιχάλης βρέθηκε νεκρός καλυμμένος με μια κουβέρτα. Τον είχαν ξυλοκοπήσει άγρια, είχαν σπάσει το στέρνο του και τον είχαν αποτελειώσει με μια βαριοπούλα.
Τα πτώματα του μεγαλύτερου αδελφού και του πατέρα του ήταν επίσης σκεπασμένα με κουβέρτες και πετσέτες.  Η μητέρα Λιζ ήταν νεκρή σε ένα άλλο δωμάτιο του σπιτιού. Τα φονικά όπλα ήταν μια βαριοπούλα, ένα τσεκούρι και ένα σκερπάνι και σύμφωνα με τον ιατροδικαστή η οικογένεια δολοφονήθηκε σταδιακά. Πρώτα τα παιδιά, ακολούθησε ο πατέρας στις 21 Ιουνίου και τελευταία η μητέρα, στις 23. Βασικός ύποπτος ήταν ο Ταιλανδός Μπάτλερ, Πρασέρτ Σερτουσουάνα, ο οποίος δούλευε για την οικογένεια από το 1989 και είχε εγκαταλείψει την Ελλάδα στις 21 Ιουνίου μαζί με την αρραβωνιαστικά του. Οι  Ταιλανδικές αρχές δεν συνεργάστηκαν ποτέ για την ανάκριση του και η υπόθεση παραμένει μέχρι σήμερα ανεξιχνίαστη.