Αν ερωτευτείς το μυαλό, καλύτερα αγάπησε την «φυλακή» σου – Η δύναμη του χαρακτήρα και της προσωπικότητας που μπορεί να σε κάνει να παραδοθείς ολοκληρωτικά …

Ακουμπάει την καρδιά σου χωρίς να έχει αγγίξει καν το σώμα σου. Διευρύνει τις αισθήσεις σου και σε ναρκώνει χωρίς να σε αφήνει σε ηρεμία. Η θάλασσα της σωματικής επαφής χάνεται μπροστά στον βυθό του εγκεφαλικού έρωτα, εκεί που το μυαλό, η καρδιά και η ψυχή παραδίνονται σε μια σιωπηλή επανάσταση. Σε μια επανάσταση που όλοι επιθυμούν να ζήσουν και αγγίξουν τα όρια τους όμως σκοντάφτουν στο πρώτο βήμα γιατί παραπλανώνται από την εξωτερική εμφάνιση.

Είναι ιδιαίτερο το τι μπορεί να κάνει ένα βλέμμα αλλά είναι εκπληκτικό το συναίσθημα που προκαλεί μια συζήτηση και κυρίως η προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Ναι, η ομορφιά μπορεί εύκολα να μαγέψει και σίγουρα τραβάει την προσοχή αλλά εν τέλει πόσο μπορεί να την κρατήσει; Εξάλλου, ακόμη και η ομορφιά είναι υποκειμενική έννοια.
Αστραφτερό χαμόγελο, καλοσχηματισμένα χείλη και μάτια, γυμνασμένο σώμα είναι το πρώτο βήμα για να δημιουργηθεί επιθυμία.

Όμως οι άνθρωποι ζητούν συναίσθημα και το συναίσθημα δεν γεννιέται τόσο εύκολα, τόσο απλά. Μια βιτρίνα δεν είναι αρκετή να το στηρίξει. Ο συμβιβασμός, η αφοσίωση, η αγάπη χτίζονται βήμα βήμα και δεν βασίζονται στην εικόνα.

Εάν καταφέρει να σε διεγείρει και να σε γαληνεύει με μια κίνηση, με δύο κουβέντες τότε καλύτερα αγάπησε τη φυλακή του έρωτα σου γιατί έχεις παγιδευτεί. Έχεις δεθεί αλλά δεν πρόκειται ποτέ να πνιγείς γιατί αυτού του είδους ο έρωτας δεν σε κρατάει δέσμιο, μακριά από τη ζωή. Αντίθετα, σε φέρνει πιο κοντά σε αυτήν γιατί σου γεννάει συναισθήματα που δεν θα μπορούσες ποτέ να γνωρίσεις. Σίγουρα δεν υπάρχει συμβιβασμός, ούτε υποχώρηση αλλά γιατί να υποχωρήσεις όταν η πραγματικότητα γίνεται φαντασίωση;

Και θυμήσου πως «Η αγάπη δεν κοιτάζει με τα μάτια, αλλά με το μυαλό» όπως είχε πει η Ελενα στο «Ονειρο Θερινής Νυκτός» του Σαίξπηρ και σίγουρα οι νευροεπιστήμονες θα συμφωνούσαν.