Παρασκευή , 29/03/2024

Γιατί δεν νοιάζεται κανείς για τους άνεργους στην Ελλάδα; Μια πολιτεία που είναι ανίκανη να δώσει λύσεις ή απλά αδιαφορεί;

Ανεργία. Μια λέξη που δυστυχώς λαμβάνει πλέον την δική της ξεχωριστή θέση από την πιο απλή συζήτηση σε ένα καφέ μέχρι την πιο σοβαρή στην καθημερινή ενημέρωση για την επικαιρότητα.

Όμως τι πραγματικά σημαίνει να είσαι άνεργος και πώς αντιμετωπίζεται αυτή η ομολογουμένως τραγική κατάσταση στην Ελλάδα αφενός από εκείνους που χάνουν την δουλεία τους και αφετέρου από τους νέους που δεν έχουν καν την δυνατότητα να αποκτήσουν μια θέση εργασίας;

Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά απ’ όσο κάθε συζήτηση φτάνει να τα παρουσιάζει. Η ανεργία είναι ένα φαινόμενο που υπήρχε ανέκαθεν με την διαφορά ότι τα τελευταία χρόνια έχει υπερδιογκωθεί. Και το πρόβλημα δεν είναι τόσο η ύπαρξη του ίδιου του φαινομένου όσο η αντιμετώπιση του από όσους έρχονται αντιμέτωποι με αυτό.

Κι εδώ θα ήθελα να εστιάσω στην κοινωνία και πιο συγκεκριμένα στο εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο αρνούμενο κατηγορηματικά να προσαρμοστεί στις ανάγκες της αγοράς εργασίας ωθεί τους μαθητές να επιλέξουν λάθος επαγγέλματα.

Επαγγέλματα που θα τους προσφέρουν την κοινωνική θέση που πάντα μια οικογένεια ήθελε να αποκτήσει το παιδί της και ούτω καθεξής.

Αποτέλεσμα; Λόγω της γνωστής σε όλους νοοτροπίας των Ελλήνων η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο με τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά να κοσμούν απλά τοίχους και τους νέους να κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια πιστεύοντας σε ένα καλύτερο αύριο που πιθανότατα να μην έρθει ποτέ.

Και μπορεί να συνεχίζει να υφίσταται η έλλειψη  έγκυρου προσανατολισμού αλλά το πρώτο βήμα δεν θα σε βοηθήσει να το κάνει το σχολείο, ούτε καν ένα χαρτί από το πανεπιστήμιο.

Αν δεν αντιληφθούμε πραγματικά τις ρίζες του φαινομένου της ανεργίας και δεν προσπαθήσουμε εμείς οι ίδιοι να το καταπολεμήσουμε δεν θα μας βοηθήσει κανένας.

Ευτυχώς για τους νέους η τεχνολογία τα τελευταία έτη αναπτύσσεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, γεγονός που προσφέρει θέσεις εργασίας που οι περισσότεροι νέοι αγνοούν και άλλες που θα ανοίξουν πολύ σύντομα.

Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή να ξεχάσουμε τα ταμπού κοινωνικής συμπεριφοράς και αντίληψης, να ανοίξουμε τα μάτια μας γιατί η ζωή δεν είναι μονόδρομος. Και όταν αποφασίσουμε όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά να πετάξουμε τις παρωπίδες που μας έχει επιβάλλει η ίδια η κοινωνία στην οποία ζούμε τότε η αρχή θα έχει ήδη γίνει.

Δείτε επίσης

Βαγγέλης Καράλης: «Θα δώσουμε μάχη κατά των νέων Lockdown του Χαρδαλιά» Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος, «Μάχη για την Αττική»

Ο Βαγγέλης Καράλης είναι δημοσιογράφος και απόφοιτος του τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ. Έχει …

Αφήστε μια απάντηση