Label News Ειδήσεις με προσωπικότητα
Είναι η πρώτη εικόνα που αντικρίζουμε μόλις εισέλθουμε στον πανεπιστημιακό χώρο και η τελευταία πριν αποχωρήσουμε. Τα «πολύχρωμα» τραπεζάκια των φοιτητικών παρατάξεων είναι κάθε άλλο παρά άγνωστα σε όλους μας μιας και τα ελληνικά Πανεπιστήμια φαίνεται να έχουν πλέον γίνει ο ιδανικός χώρος για φυλλάδια, αφίσες και αμέτρητα συνθήματα σε τοίχους για χάρη μιας ιδεολογίας.
Μιας ιδεολογίας που ποτέ δεν κατάλαβα από που πηγάζει και τι είδους ωφέλη μπορεί να αποκομίσει μέσα από μια διαδικασία που το μόνο που μπορεί να προκαλέσει είναι περεταίρω φθορά σε ό,τι έχει απομείνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Άν έπρεπε να χαρακτηρίσω τις φοιτητικές παρατάξεις στο ελληνικό πανεπιστήμιο πραγματικά δεν θα δίστασα να τις αποκαλέσω ως καρκίνωμα, έναν κακοήθη όγκο που εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο και δεν αφήνει την εκπαίδευση να αναπνεύσει.
Μια απλή βόλτα σε ένα Πανεπιστήμιο αρκεί για να πείσει οποιονδήποτε έχει την παραμικρή αμφιβολία περί της ομολογουμένως τραγικής κατάστασης που επικρατεί.
Και το χειρότερο δεν είναι τόσο το αποτέλεσμα όσο η διαδικασία μιας και οποιαδήποτε τακτική γίνεται σαφώς δεκτή για να αποσπάσει μια παράταξη την ψήφο κάποιου. Και φυσικά δεν εννοώ μόνο τις κλασικές του τύπου μπουζούκια, ταξίδια, σημειώσεις και όλα τα σχετικά.
Εξάλλου, όποιος έχει περάσει τέσσερα τουλάχιστον χρόνια στο πανεπιστήμιο μπορει εύκολα να καταλάβει τι θέλω να πω.
Δεν είμαι υπέρμαχος της άποψης ότι οι φοιτητές δεν πρέπει να έχουν εκπροσώπηση. Αντιθέτως, πιστεύω ακράδαντα πως οφείλουν να εκπροσωπούνται αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο.
Στη τελική κάθε παράταξη με όλον αυτόν τον ανταγωνισμό που προκαλεί με οποιαδήποτε ευκαιρία το μόνο που καταφέρνει είναι όχι να λύσει υπάρχοντα προβλήματα αλλά να τα υπερδιογκώσει.
