Καθημερινά έχουμε την τύχη αλλά και την ατυχία για μερικούς να συναντάμε αρκετούς καλλιτέχνες του δρόμου όπου λίγο η κρίση, λίγο η ανεργία που επικρατεί παντού, λίγο η τεράστια αγάπη για την τέχνη που ασκούν αναγκάζονται να βγαίνουν σε κάποιο σημείο της πόλης και να μας προσφέρουν είτε κάποιο θέαμα, είτε κάποια μελωδία, είτε κάποια άλλη τέχνη.
Ποιοι είναι όμως πράγματι; είναι άνθρωποι που σε μια καθημερινή σου βόλτα έχουν την δυνατότητα να σε κάνουν να την απολαύσεις ακόμα περισσότερο, είναι άνθρωποι σπουδαίοι που σέβονται και αγαπάνε αυτό που κάνουν χωρίς να ντρέπονται να βγουν στο δρόμο να το δείξουν και να παλέψουν για ένα μεροκάματο. Παρότι όμως «άστεγοι» αυτοί οι καλλιτέχνες έχουν στεγασμένο μέσα τους το ταλέντο και την ασυμβίβαστη αγάπη για αυτό που κάνουνε με την υπογραφή πάντα της ψυχής τους. Σκοπός τους είναι να κοινοποιήσουν όλα όσα τους εμπνέουν, που λούζει με φως τα μουντά στενά της άχαρης και άχρωμης Αθήνας.
Διαφορετικές φυσιογνωμίες μεταξύ τους, διαφορετικά ηχοχρώματα, διαφορετικές καλλιτεχνικές ταυτότητες άλλες ήπιες και άλλες έντονες προσωπικότητες, με αλλιώτικες ενέργειες και ποικιλία θεαμάτων και τεχνών. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως κάτι τόσο σπουδαίο καταφέρνει έστω και για λίγο να σε κάνει να σταματήσεις προκειμένου να σου μαγνητίσει το βλέμμα. Δυστυχώς όμως δεν είναι πολλοί αυτοί που εκτιμάνε όσα από τα παραπάνω προσφέρει σε εμάς τους απλούς καθημερινούς περαστικούς ένας τέτοιου είδος καλλιτέχνης, αφού δεν αφήνουν ούτε 50 λεπτά ως φιλοδώρημα αλλά και ως ευχαριστώ για αυτό που θαύμασαν. Αρκετοί χαζεύουν για ώρα όμως από ότι φαίνεται στο τέλος φοβούνται να χώσουν το χέρι τους στην τσέπη.
Μια φωτογραφία ή ένα βίντεο είναι από τα μόνα στάνταρ που θα κάνει ένας θεατής και ύστερα θα φύγει χωρίς να σκεφτεί πως όλο αυτό δεν αξίζει μόνο μια φωτογραφία. Θα μου πείτε πως σε κάποιον δεν περισσεύουν λόγω χαμηλού μισθού ίσως και θα συμφωνήσω απόλυτα, όμως δεν πιστεύω πως ανήκουμε όλοι στην ίδια κατηγορία. Η τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή θα προσφέρει πάντα μια πνοή ζωής στην απλή καθημερινότητα που ζούμε, όμως δεν χρειάζεται μόνο να την κοιτάμε αλλά και να την ανταμείβουμε όσο μπορούμε προκειμένου να συνεχίσει να υπάρχει.