Πώς η Πολιτεία και η Κοινωνία ρίχνει στο «περιθώριο» τα άτομα με ειδικές ανάγκες – Η ενσωμάτωση τους στην κοινωνία δεν είναι φιλανθρωπία, αλλά θέμα πολιτικό

Η αντιμετώπιση των ατόμων με ειδικές ανάγκες δεν είναι θέμα φιλανθρωπίας, είναι θέμα πολιτικό και αφορά όλους μας. Σε έναν κόσμο που τα ίσα δικαιώματα και οι ίσες ευκαιρίες έχουν τυπικά εδραιωθεί ο αποκλεισμός των ατόμων με αναπηρία από την κοινωνία δεν πρέπει να υφίσταται.

Ο τομέας της εκπαίδευσης, της επαγγελματικής αποκατάστασης και γενικότερα οι υποδομές, οι οποίες στηρίζουν την ενσωμάτωση τους είναι ζητήματα τα οποία πρέπει να αποκατασταθούν άμεσα, αφού ακόμη και σήμερα παρά τις παρεμβάσεις της πολιτείας, οι οποίες υφίστανται τα τελευταία 30 χρόνια, συνεχίζουν και υπάρχουν βασικά αίτια τα οποία προκαλούν τον αποκλεισμό των ατόμων με ειδικές ανάγκες από τομείς που στηρίζουν την κοινωνικοποίηση τους.

Πιο συγκεκριμένα, τα βασικότερα από αυτά αφορούν την έλλειψη, από πλευράς Πολιτείας, ολοκληρωμένου κεντρικού σχεδιασμού, που να συνδυάζει τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία με την εκπαίδευση, την επαγγελματική κατάρτιση και τον επαγγελματικό προσανατολισμό. Παράλληλα, οι τις ελάχιστες υποδομές πρόσβασης των αναπήρων όπως για παράδειγμα προσβάσιμα κτίρια και μεταφορές κάνουν την κατάσταση ακόμη πιο δύσκολη θέτοντας επιπλέον εμπόδια.

Όσον αφορά την εκπαίδευση, η ένταξη των ανάπηρων παιδιών, όπως και ένταξη όλων των παιδιών των λεγάμενων περιθωριακών ομάδων πρέπει να είναι ένας από τους βασικούς στόχους της κοινωνικής αγωγής σε όλα τα σχολεία. Εξάλλου, χωρίς εκπαίδευση δεν μπορεί να υπάρξει επαγγελματική αποκατάσταση και λαμβάνοντας υπόψιν πως στις σύγχρονες κοινωνίες δεν υπάρχει ελευθερία του ατόμου, χωρίς οικονομική ανεξαρτησία, αυτή είναι απαραίτητη.

Ωστόσο, κάθε αντιμετώπιση οποιασδήποτε κατάστασης απαιτεί και πλήρη ενημέρωση επι του θέματος. Στην Ελλάδα έχουν γίνει σημαντικά βήματα, παρόλα αυτά το μεγαλύτερο εμπόδιο της κοινωνικής προκατάληψης που ανήκει στην γενικότερη νοοτροπία των Ελλήνων δεν έχει ξεπεραστεί. Ευκαιρίες, ισότητα και αναγνώριση είναι όσα χρειάζονται οι με ειδικές ανάγκες για να αποδείξουν πρώτα στους ίδιους και έπειτα στην κοινωνία το τι αξίζουν και μέχρι που μπορούν να φτάσουν.