Συγκλονίζει το νεαρό μοντέλο που έμεινε ορφανή από πατέρα και μητέρα την στιγμή που της έκαναν πρόταση για το My Style Rocks
To νεαρό μοντέλο Στελλίνα Παναγιωτοπούλου, αποτελεί παράδειγμα δύναμης και ισχυρής θέλησης για πολλούς ανθρώπους. Όταν ήταν έφηβη χάνει τον πατέρα της από καρκίνο και ένα χρόνο πριν, την στιγμή που ήταν έτοιμη να μπει στο My Style Rocks, φεύγει από την ζωή και η μητέρα της από την ίδια ασθένεια. Η δύναμη και ο χαρακτήρας της είναι άξια θαυμασμού, καθώς πλέον ορφανή από γονείς και χωρίς άλλα αδέλφια συνεχίζει και κυνηγάει τα όνειρά της στον χώρο της μόδας και του θεάτρου.
Η Συνέντευξη δόθηκε στην εφημερίδα ΜΠΑΜ και στον δημοσιογράφο Βαγγέλη Καράλη
– Πως ήρθε το μόντελινγκ στη ζωή σου;
Από νεαρή ηλικία είχα φιλοδοξίες για το χώρο της μόδας και συντέλεσε μεγάλο ρόλο η φοίτηση μου στη δραματική σχολή με τις φωτογραφήσεις που έγιναν. Νομίζω πως και αυτό ήταν το σημείο αναφοράς ότι πρέπει να ασχοληθώ περισσότερο με το χώρο της μόδας.
– Τη στιγμή που κάνεις καριέρα στο χώρο της μόδας βρίσκεσαι στο πλευρό της μητέρας σου που μάχεται με τον καρκίνο . Δύσκολες ώρες για τη Στελλίνα;
Όντως , η περίοδος αυτή ήταν πολύ κρίσιμη και για τις δυο μας . Υπήρξε καθοριστικός παράγοντας και για τη δίκη μου ψυχολογία , όταν το μεγαλύτερο κομμάτι του εαυτού σου πρέπει να το αφιερώσεις για να δίνεις δύναμη στον άνθρωπο που σε έφερε στον κόσμο.
– Ο πατέρας σου; Αδέρφια έχεις;
Μια απώλεια ακόμη ήταν και αυτή για μένα. Έχασα τον πατέρα μου δέκα χρόνια πριν. Δεν έχω αδέλφια είμαι μοναχοπαίδι.
– Δέχεσαι πρόταση για να συμμετέχεις στο My Style Rocks, εκείνη τη στιγμή η μητέρα σου φεύγει απ τη ζωή;
Ναι. Την περίοδο εκείνη μόλις είχα γίνει δεκτή για το my style rocks και ενώ έκανα τις ετοιμασίες, εκείνη είχε μεγάλη επιβάρυνση στην υγεία της, πράγμα που έκανε αδύνατη τη συμμετοχή μου στο παιχνίδι.
– Πώς το διαχειριστικές ;
Σαφώς και η υγεία έχει πάντα προτεραιότητα πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τον άνθρωπο σου. Ευτυχώς είχα πλάι μου την καλύτερη μου φίλη για σύμμαχο .
– Μια κοπέλα ορφανή από μητέρα και πατέρα που βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει τη ζωή της;
Αυτή νομίζω πως είναι και η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων στη ζωή που ούτως η άλλως κάποια στιγμή θα συνέβαινε, είτε τώρα είτε σε 10 χρόνια πχ τα εμπόδια όμως είναι για τους ανθρώπους και πρέπει να τα ξεπερνάμε. Πήρα όμως δύναμη και παράδειγμα απ τη μητέρα μου, που στάθηκε μαχήτρια στη ζωή για δέκα ολόκληρα χρόνια . Όταν γνωρίζεις κιόλας την ασθένεια μαθαίνουν να ζουν και οι γύρω σε αυτή την κατάσταση και συμβιβάζεσαι στην ιδέα του τι πρόκειται να συμβεί.
– Λένε πως ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Η Στελλίνα έχει βρει τη χαμένη δύναμη που έκρυβε μέσα της;
Εννοείται ότι πιστεύω ακράδαντα σε αυτό το ρητό. Η δύναμη δεν έφυγε ποτέ από μέσα μου, γιατί είχα χρέος να σταθώ δυνατή όχι μόνο για μένα αλλά και για την μητέρα μου ως αντίτιμο για το δώρο της ζωής που μου χάρισε και πιστεύω ότι είναι πολύ περήφανη για μένα.
– Για να αλλάξουμε κλίμα πως συνεχίζεις σήμερα τις επαγγελματικές σου δραστηριότητες. Γνωρίζω ότι έχεις δεχτεί προτάσεις από διαφορά reality;
Ναι έχω δεχτεί αλλά ήταν κάτι που δεν με ενδιέφερε και έτσι δεν ασχολήθηκα. Όσον αφορά τις επαγγελματικές μου δραστηριότητες εμπλουτίζω τις γνώσεις μου με διαφόρων ειδών σεμινάρια και δουλεύω παράλληλα part time σε ένα τηλεφωνικό κέντρο εξυπηρέτησης πελατών.
– Πιστεύεις τα reality μόδας και μοντέλων βοηθούν στην επαγγελματική ανέλιξη των κοριτσιών που συμμετέχουν;
Σαφώς και υπάρχει κάποια προβολή , όποτε είναι και αλληλένδετο από ένα διαγωνισμό να βγουν στο προσκήνιο . Οι κοπέλες που τους ενδιαφέρει αυτός ο τομέας.
– Τι πιστεύεις ότι είναι τα πιο δυνατά σημεία πάνω σου;
Χμμμ… Νομιζω πως πρέπει να τα βάλω με αλφαβητική σειρά . Χαχα. . Θα έλεγα το χιούμορ μου , αλλά όλοι μου λένε πως έχω φωτογένεια, εγώ όμως πιστεύω πως έχω πολύ εκφραστικά μάτια.
– Τα όνειρα και οι φιλοδοξίες σου για το μέλλον;
Σίγουρα κάποια στιγμή στη ζωή μου θέλω να δημιουργήσω τη δίκη μου οικογένεια ως τότε όμως οι πιο βραχυπρόθεσμοι στόχοι είναι να εξελιχθώ επαγγελματικά στο σημείο που θέλω, δηλαδή το θέατρο την τηλεόραση και την μόδα.
Πηγή: Εφημερίδα ΜΠΑΜ, Συνέντευξη: Βαγγέλης Καράλης