Άν θέλαμε να ορίσουμε με τρείς λέξεις τι είναι η ηθική νοημοσύνη τότε αυτές θα ήταν ΔΥΝΑΜΗ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ, ΚΡΙΣΗ. Και φυσικά στην εποχή του υλισμού και του καταναλωτισμού κρίνεται τρομακτικά δύσκολο να διαθέτει κάποιος και τα τρία αυτά χαρακτηριστικά. Συνήθως το λάθος, αν θα μπορούσαμε να το ορίσουμε έτσι, γίνεται στην παιδική ηλικία κατά την οποία τα παιδιά χτίζουν την προσωπικότητα τους βάσει των ερεθισμάτων που λαμβάνουν.
Χαρακτηριστική είναι η ανάλυση του καθηγητή του Χάρβαρντ Robert Coles, ο οποίος στο βιβλίο του The Moral Intelligence OfChildren (Η ηθική νοημοσύνη των παιδιών) διατυπώνει την άποψη ότι τα παιδιά χρειάζονται κάτι περισσότερο από επιτυχία στις σπουδές τους και από την ικανότητα να τα πηγαίνουν καλά με τους άλλους για μια ικανοποιητική ζωή. Χρειάζονται συνείδηση, δηλαδή την ικανότητα να ερμηνεύουν αυτά που νιώθουν και να είναι σίγουρα γι’ αυτά που ξέρουν.
Τα παιδιά με αναπτυγμένη την ηθική νοημοσύνη βιώνουν συναισθηματική ασφάλεια επειδή εμπιστεύονται την εσωτερική αίσθηση που διαθέτουν για να διακρίνουν το σωστό απ’ το λάθος, το καλό απ’ το κακό. Αυτό είναι που τα βοηθάει να αισθάνονται ισχυρούς δεσμούς με τους άλλους ανθρώπους, όπως με την οικογένεια, τους φίλους ή τους συμμαθητές τους.
Μια άλλη επίσης ενδιαφέρουσα άποψη για την ηθική νοημοσύνη είναι αυτή της αμερικανίδας ψυχολόγου και ειδικής σε θέματα ανατροφής Mimi Doe. «Η διανοητική και η συναισθηματική αντίληψη είναι σημαντικές», λέει η ψυχολόγος «στην ερώτηση όμως για το τι μετράει περισσότερο, το μυαλό ή η καρδιά, συνήθως ξεχνάμε την ψυχή. Και αυτή είναι που έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός ανθρώπου».
Εν ολίγοις, μπορεί να υφίστανται διάφοροι τύποι νοημοσύνης όμως η ηθική ,αν και παραμένει λιγότερο γνωστή από όλους, δεν παύει να είναι το ίδιο σημαντική. Κι αυτό γιατί είναι κομμάτι της ζωής μας, της ίδιας μας της καθημερινότητας από όποια πλευρά κι αν την παρατηρήσουμε. Γιατί η ικανότητα να σέβεσαι, να εκτιμάς, να αναγνωρίζεις αλλά και να δείχνεις συναισθήματα είναι ο βασικότερος πυλώνας για μια καλή ζωή.