Το ωραίο στυλ δεν έχει να κάνει με τα ακριβά ρούχα και τις μάρκες, αλλά με την διαφορετικότητα και την προσωπικότητα του καθενός – Από τον fashion designer Ilia Wia

Ilia Wia: fashion designer and editor

To trend or not to trend, ήταν η βασική ερώτηση που έκανε κάθε θεατής της εβδομάδας μόδας του Μιλάνο που μόλις πέρασε. Μία μικρή σύγχυση υπήρξε με αποτέλεσμα να αποθανατιστούν οι παρευρισκόμενοι και να μας δώσουν υλικό που επιβεβαιώνει ότι η μόδα και οι τάσεις κάθε χρόνο είναι κάτι που αλλάζει ανάλογα με το προσωπικό  style, προσαρμόζεται ή ακολουθείτε πιστά σαν ιερό βιβλίο. Σημασία έχει ότι το αποτέλεσμα που βγήκε είναι ποικιλόμορφο και πολύ ενδιαφέρον.

Πολύ συνοπτικά πρέπει να αναφέρω τα trend του Φθινοπώρου που ευτυχώς ή δυστυχώς τα έχουμε δει και στους δρόμους της πόλης μας ( το δυστυχώς έχει να κάνει με αυτά που είδαμε και πόνεσαν τα μάτια μας , κλασικό φαινόμενο για τους δρόμους της Αθήνας).

Έτσι λοιπόν μιλάμε για, το γνωστό σε όλους μας τσόκερ, που είδαμε και την Kim Kardashian πρώτη  να το φοράει στα 010s μετά τους ξεχασμένους phychedelic των 90s και τα κορίτσια που αγόραζαν Αφισόραμα , τις David Bowie boots, τα over size μανίκια και τις κάπες.

Υφάσματα κυριαρχούν όπως το βελούδο, το δέρμα και η γούνα ενώ από χρώματα παίζουμε με το γκρι, το ροζ σε συνδυασμό με το κίτρινο και τα μεταλλικά στοιχεία στα ρούχα.

Εντάξει , εντάξει ας σταματήσουμε να κοροιδευόμαστε, αυτό το άρθρο δεν είναι με βάση όσους ακολούθησαν τα παραπάνω, έχει να κάνει με τους επαναστάτες της εβδομάδας μόδας, με αυτούς που άκουσαν τα παραπάνω και δεν τα έκαναν ή τα προσάρμοσαν στο προσωπικό τους style. Γιατί στην τελική αυτό είναι η μόδα, οι τάσεις που προτείνονται δεν είναι για να ακολουθούνται πιστά αλλά για να τις κάνουμε δικές μας , γιατί πάνω από όλα πρέπει εμείς να νιώθουμε καλά με το τι φοράμε.

Το προσωπικό style δυστυχώς είναι κάτι που μέχρι σήμερα έχει χαθεί από μεγάλο μέρος του πληθυσμού, η μαζοποίηση και αντίστοιχα το εμπορικά μαζοποιημένο ρούχο κατά κύριο λόγο μας έχει κάνει να χάσουμε την ταυτότητα μας.

Η Vogue εναντιώθηκε απέναντι στου fashion bloggers διάβασα, αλλά οι περισσότεροι δεν έπιασαν τον νόημα αυτής της εναντίωσης .Διαχώρισαν εμμέσως πλην σαφώς τους επαγγελματίες του κλάδο, έκριναν αυτούς που δανείζονται ρούχα για να παρουσιαστούν εκεί, αυτούς που κάνουν βόλτες έξω από την αίθουσα για να τους βγάλουν φωτογραφίες με δανεισμένα ρούχα. Κανείς ποτέ δεν μίλησε για αυτούς που είναι γνώστες ή και όχι , αλλά έχουν ταυτότητα.

Και για να επανέλθω στην τάξη οι τάσεις για την άνοιξη Καλοκαίρι του 2017 που παρουσιάστηκαν είναι η έμφαση στις ζώνες , τα ροζ σαν χρώμα, τα στοιχεία αντανάκλασης στα ρούχα όπως και το punk polo t-shirt. Το βινίλ το denim και για κακή μας τύχη έμειναν τα oversize μανίκια και οι βάτες.

Τώρα λοιπόν θα μιλήσω σε εσένα, ναι σε εσένα που διαβάζεις αυτό το άρθρο. Θέλοντας ή μη να ακολουθήσεις όλα τα παραπάνω, περιμένω να σε δω να τα φοράς, είτε τα έχεις πάρει από το zara είτε από τα dolge, αλλά θέλω να σε δω να τα φοράς όπως εσύ γουστάρεις και όχι όπως θα σε έντυναν για να κάνεις την κούκλα στον βιτρίνα της  Diane Von Furstenberg.

Τέλος, για να μην το παίζω αποκλειστικά επαναστάτης, γιατί και δική μου δουλεία είναι η μόδα, θέλω να δηλώσω ότι είμαι ενθουσιασμένος με τις καινούργιες τάσεις και έτοιμος να παίξω με αυτές στην δουλειά μου και όχι μόνο. Το καλό ντύσιμο δεν το κάνει μόνο η προσωπική δημιουργία αλλά  όντως και αυτός που μπορεί να ντυθεί κούκλα βιτρίνας ασχέτως εάν είμαι υπέρ αυτού ή όχι.

Αποτέλεσμα να πω ότι το street style εν τέλει στην εβδομάδα μόδας του Μιλάνο δεν ήταν κάτι λιγότερο από αυτό που περίμενα. Αλλά αξίζει ένα μεγαλύτερο μπράβο σε αυτούς που τόλμησαν και έδειξαν ότι μέσα από το ντύσιμο τους εκφράζονται πέρα από το να δείχνουν πόσα λεφτά έχει μέσα η Ηermes τους , χωρίς κανείς να μου εγγυηθεί ότι δεν την πήραν έξω από την ΑΣΟΕ.