Αναδημοσίευση από το crash magazine online, κείμενο της Νανάς Παλαιτσάκη
“Έχω την πληροφορία ότι τα παιδιά στο γραφείο περιμένουν “πως και πως “ αυτό το “κομμάτι” . Η αλήθεια είναι ότι το καθυστέρησα. Αυτό συνέβη γιατί επειδή είμαι εμπλεκόμενη φοβήθηκα ότι θα χαρακτηριστώ ως μην …αντικειμενική. Αποφάσισα όμως να γράψω την δική μου αλήθεια για τα γεγονότα και σε όσους αρέσω. Έτσι είμαι εγώ.
Πριν από λίγες μέρες πήρα μια απόλυση από το κανάλι Open Beyond. Δεν απολύθηκα μόνο εγώ . Απολύθηκαν και άλλοι συνάδελφοι . Δεν ήμασταν όλοι από την εκπομπή “Αποκαλυπτικά “. Και δεν επιθυμώ να στρογγυλέψω τα θέματα. Θα τα γράψω ακατέργαστα.
Το ιστορικό έχει περίπου ως εξής: Στην εκπομπή του Μένιου Φουρθιώτη εργαζόντουσαν πολλοί άνθρωποι , ίσως περισσότεροι από τριάντα , δημοσιογράφοι και τεχνικοί. Ως εργαζόμενη λοιπόν που υπέγραψα μια σύμβαση με το συγκεκριμένο σταθμό, έκρινα όταν συζητήθηκε σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων η συνέχεια της συνεργασίας του Φουρθιώτη με το κανάλι να πάω στο δικαστήριο . Η παρουσία μου εκεί είχε έναν σκοπό. Ανεξάρτητα με την τύχη του Φουρθιώτη, να διατηρούνταν οι θέσεις εργασίας όλων εκείνων που συνεργαζόντουσαν με την παραγωγή τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει η τρέχουσα τηλεοπτική σαιζόν. Κανονικά θα έπρεπε εκείνη την μέρα να έχει έρθει για να υπερασπιστεί τα εργασιακά δικαιώματα των δημοσιογράφων η εκλεγμένη εκπρόσωπός μας κυρία Τζωρτζέλλα Κόσσιαβα . Δεν ήρθε. Σ εκείνη την ακροαματική διαδικασία ήταν ο διευθύνων σύμβουλος του καναλιού ο κύριος Τζώνη Καλημέρη, και εγγυήθηκε στην πρόεδρο του δικαστηρίου, ότι ανεξάρτητα με την απόφαση για τον Φουρθιώτη, δεν θα χανόταν καμία θέση εργασίας μέχρι το τέλος της τηλεοπτικής σαιζόν.
Αποτέλεσμα; Αρχές Δεκεμβρίου απέλυσαν εμένα και 15 ακόμη συναδέλφους . Γιατί ;
Επειδή δεν μπορώ να εικάζω , αλλά να στέκομαι στα πραγματικά γεγονότα δεν επικοινώνησε μαζί μου κανένα από τα στελέχη του καναλιού, αλλά ούτε και η εκπρόσωπος της Ένωσης Συντακτών στο κανάλι.
Τον Τζώνη Καλημέρη τον γνωρίζω πάρα πολύ καλά, και ξέρω ότι διαχειρίστηκε και διαχειρίζεται ίσως μια “πυρηνική “περίοδο στην επαγγελματική του πορεία. Την Αλκηστη Μαραγκουδάκη την συνάντησα το 1989 ως μαθητευόμενη “προγραμματίστρια “ στον Αντένα και έχουμε μοιραστεί πολλά μαζί εκείνη την εποχή της τηλεοπτικής μας “αθωότητας “ , την Τζωρτζέλλα Κόσσιοβα την γνώρισα από τον πολύ φίλο μου Θέμη Μάλλη ο οποίος είναι υπεύθυνος εκπομπών του Open Beyond , τον οποίο και ανακάλυψα ως μαθητή μου επίσης στην σχολή του Αντένα το 1990 . Κανένας από όλους τους δεν κούνησε “δάχτυλο” για να με ψάξει. Παράπονο; Μεγάλο και το εκφράζω ακατέργαστα, με δεδομένο ότι για πολύ μεγάλο διάστημα περίμενα υπομονετικά να μου δοθούν δεδουλευμένα μηνών δουλειάς τα οποία μου οφείλει η “ραδιοτηλεοπτική” από το 2016. Ο μόνος που “έψαξε” για να βρει λύση και τον ευχαριστώ γι’ αυτό ήταν ο κύριος Βασίλης Κωστόπουλος , ο οποίος μου δήλωσε όταν μου έδινε να υπογράψω τα χαρτιά της απόλυσης “ Νανά μου δεν ξέρω ειλικρινά πως μπορείς να βρεις άκρη με τα παλιά χρωστούμενα “….
Φεύγω όμως από το προσωπικό και πάω στο συλλογικό. Ας μην κρυβόμαστε . Τους εργαζόμενους στην εκπομπή του Μένιου Φουρθιώτη , πολλοί “έγκριτοι και έγκυροι “ τους θεωρούσαν κάτι περίπου σαν λεπρούς . Δυστυχώς από την στιγμή που ανακοινώθηκε ότι ο Μένιος με απόφαση ασφαλιστικών μέτρων δεν θα κάνει τα “Αποκαλυπτικά “, στα γραφεία της εκπομπής κυριάρχησε περίπου χάος. Έμαθα ότι κανένας δεν ειδοποιούσε ούτε την αρχισυντάκτρια της εκπομπής Γωγώ Σαμπάνη για την τύχη των ανθρώπων . Έμαθα ότι περίπου “ξεχάστηκαν “ κάποιοι εργαζόμενοι να περιφέρονται μεταξύ σκάλας και εισόδου στα κτίρια της Παιανίας γιατί “δεν είχαν που να τους
βάλουν”. Έμαθα ότι στην αρχισυντάκτρια ζήτησαν για να συνεχίσει μείωση αποδοχών 60 % και ..παραιτήθηκε. Έμαθα ότι κάποιοι που ευεργετήθηκαν από τον Μένιο , πανηγύριζαν μετά την απόφαση στο καφενείο, λέγοντας “Καλά να πάθει …πήρε ό,τι του άξιζε “ . Ρε φίλε που πανηγύριζες και εσύ και άλλοι , από αυτόν πληρωνόσουνα και εξαιτίας του “sixameniou” βρήκες δουλειά για να καλύψεις τα όποια περισσότερο ή λιγότερο ματαιόδοξα της ζωής σου. Έμαθα όμως ότι οι άνθρωποι είμαστε έτοιμοι να κανιβαλιστούμε από φόβο και από άκρατη ματαιοδοξία. Έμαθα επίσης ότι όταν πλακώνονται τα Βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια …
και σαν “βατράχια” χαρακτηρίζω τους εργαζόμενους ή τους εργάτες που κατ’ εξακολούθηση “βάζουν πλάτη” πιστεύοντας στο όποιο όραμα του πρωτεργάτη.”