Απωθημένο Φυγείν Αδύνατον – Τι πραγματικά σε επηρεάζει και δεν μπορείς να ξεπεράσεις τον ανεκπλήρωτο Έρωτα;

Επώδυνος, ανεκπλήρωτος, ιδανικός. Άν σε ρωτούσαν πως θα χαρακτήριζες τον μεγάλο έρωτα το πιθανότερο είναι να χρησιμοποιούσες αυτές τις λέξεις για να τον προσδιορίσεις. Εγώ θα προσθέσω και τη λέξη μυθοποιημένος και θα ξεκινήσω από αυτό.

Είναι μια χαμένη μάχη και όχι ένας χαμένος πόλεμος και όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται, αυτό είναι χειρότερο για τον απλό λόγο ότι απλά δεν έχει τελειώσει οριστικά. Πάντα μένει ένα ψεγάδι μέσα μας, που θα θυμίζει ότι ποτέ δεν έκανε τον κύκλο της μια σχέση ή έστω δεν είχε την κατάληξη που εμείς θα θέλαμε. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως η ζωή ,γενικότερα, και η προσωπική ζωή ,ειδικότερα, τελειώνει εκεί που άφησε ένα μεγάλο ερωτηματικό ο μεγάλος έρωτας.

Αλήθεια, όμως, έχουμε μπεί ποτέ στη διαδικασία να σκεφτούμε τι είναι αυτό που δημιουργεί και εν τέλει δίνει εξουσία και συνεχώς τροφοδοτεί τον μεγάλο έρωτα;  Στην πραγματικότητα απωθημένα δεν υπάρχουν, εμείς τα πλάθουμε με το μυαλό μας. Εμείς οι ίδιοι αφήνουμε το παρελθόν να ορίσει το παρόν για τον απλό λόγο ότι δεν έχουμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε αλλαγή στη ζωή μας. Και σε αυτό δεν φέρει την παραμικρή ευθύνη το άτομο που έχουμε μυθοποιήσει και ορίσει ως μεγάλο έρωτα.

Εν τέλει ο μεγάλος έρωτας μπορεί να ήταν ένας ακόμη άνθρωπος που πέρασε από τη ζωή μας και απλά έμεινε στην καρδιά και το μυαλό μας γιατί δεν έγινε ποτέ πραγματικά δικός μας. Ευτυχώς ή δυστυχώς η φύση του ανθρώπου είναι να εθίζεται όταν απορρίπτεται και αυτό είναι καθοριστικό για να δημιουργηθούν πολύ εύκολα απωθημένα.

Επομένως, την επόμενη φορά που θα σε ρωτήσουν πως θα χαρακτήριζες τον μεγάλο έρωτα θεωρώ πως θα ήταν πιο σωστό να απαντήσεις ανεκπλήρωτος άρα ιδανικός και εν τέλει επώδυνος. Γιατί στην πραγματικότητα αυτός είναι ο λόγος που μένει απωθημένο και δυστυχώς… φυγείν αδύνατον.