Τα ρόζ συννεφάκια σπάνε και τα παραμύθια τελειώνουν όταν η λέξη δέσμευση ή απλά σχέση έχει χάσει την ουσία και την αξία της σήμερα. Όταν υποτίθεται ότι είναι ξεκάθαρο πως το τώρα έχει σημασία και το μετά δεν υπάρχει, ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι, ξέρεις πως έχεις μπλέξει σε ένα είδος σχέσης που η επιφάνεια, το περιστασιακό και το γρήγορο έχουν πάρει την θέση των αληθινών συναισθημάτων που απαιτούν χρόνο για να δημιουργηθούν και να επιβιώσουν.
Κι αυτό ,φυσικά, αποκαλείται ευτυχία γιατί η ευτυχία είναι συνώνυμο της ελευθερίας που η εποχή μας επιβάλλει. Γιατί; Ποιός μπλέκει τώρα σε σχέσεις με ζήλιες και καυγάδες; Είναι προτιμότερο να βλέπεις τον άλλον δύο ώρες και να φεύγεις. Ποιός θέλει να χάνει το μυαλό του από έρωτα και να χάνεται στη σκέψη του συντρόφου του; Είναι προτιμότερο να βλέπεις τον άλλον και να νιώθεις μια έλξη της στιγμής. Ποιός μπαίνει στη διαδικασία να μπεί στην ψυχοσύνθεση του συντρόφου του και να έρθει πιο κοντά του; Είναι προτιμότερο να κρατάς αποστάσεις και να έρχεσαι κοντά μόνο σαρκικά.
Αυτή είναι η αλήθεια και ευτυχώς για πολλούς, δυστυχώς για ελάχιστους η πραγματικότητα.
Όμως ο αστάθμητος παράγοντας έρωτας πολλές φορές δεν ρωτάει. Απλά σκάει μύτη κι εσύ που ήξερες πως να αποδομείς εύκολα και γρήγορα τις «σχέσεις» σου βρίσκεσαι άμαχος θέλοντας να οικοδομήσεις κάτι αληθινό. Όχι, δεν θα είναι λύση ανάγκης και ΟΧΙ δεν θα είναι καθόλου εύκολο, αλλά αργά ή γρήγορα θα συμβεί και θα είναι ξεκάθαρο και ολοκληρωτικό. Και τότε οι όροι δεν θα τίθενται από σένα και τα τείχη θα πέσουν μπροστά στη σύγχυση που θα σου προκαλούν οι πεταλούδες στο στομάχι σου.