ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Λίνα Φούντογλου – Η όμορφη ηθοποιός που έγινε επίκεντρο με τα ομοφυλοφιλικά φιλιά επί σκηνής εξομολογείται στο LABEL NEWS: «Αυτοί που μας έκραζαν ήταν οι πρώτοι που ήθελαν να δουν τα λεσβιακά φιλιά» (ΦΩΤΟ)

Συνέντευξη: Κυριάκος Θεοδοσίου

Απόφοιτη της Δραματικής Σχολής Αθηνών “Γιώργος Θεοδοσιάδης”, αλλά παράλληλα και του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνδυασμός σίγουρα εκρηκτικός! Όπως και η ίδια η Λίνα Φούντογλου που παρά το νεαρό της ηλικίας της έχει ήδη καταφέρει πολλά στο κομμάτι της υποκριτικής τέχνης και του εναλλακτικού θεάτρου. Αυτή την περίοδο πρωταγωνιστεί στο έργο «Βέντλα – Το Ξύπνημα της Άνοιξης», στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, που εκτός από θετικά συναισθήματα έχει προκαλέσει και… πανικό σε κάποιους!

– Η παράσταση ασχολείται με ζητήματα που ταλανίζουν ως επί το πλείστον τους έφηβους. Πες μας κάποια από αυτά.

Από τα κύρια ζητήματα είναι το πρώτο ξύπνημα της σεξουαλικότητας, οι πρώτες ορμές των εφήβων. Εκεί συναντάται το χάσμα γενεών, η κακή επικοινωνία των γονιών με το παιδί τους, ο πουριτανισμός και τα στερεότυπα. Επίσης η πίεση που προκαλεί στους νέους ένα ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ένα σύστημα που απορρίπτει τα πιο ευαίσθητα παιδιά, τα παιδιά με καλλιτεχνικές ανησυχίες.

– Στο έργο υποδύεσαι την πρωταγωνίστρια, την 14χρονη Βέντλα που πρέπει να διαχειριστεί κάποια από τα παραπάνω. Θεωρείς ότι η ηρωίδα αντιμετωπίζει σε πολλά σημεία ό,τι και ο μέσος έφηβος;

Σίγουρα αντιμετωπίζει κάποια από αυτά. Η Βέντλα μπορεί να έχει μια φαινομενικά καλή σχέση με τη μητέρα της και να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σχολείου. Αντιμετωπίζει όμως την άγνοια για σεξουαλικά ζητήματα, τα ψέματα της υπερπροστατευτικής μητρικής φιγούρας, μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη που στη δική της περίπτωση την οδηγεί στον θάνατο.

– Σε μια σκηνή του έργου φιλάς στο στόμα ως Βέντλα τη συμπρωταγωνίστριά σου. Πόσο εύκολο ήταν αυτό για σένα;

Ως ηθοποιός δεν γνωρίζω τον όρο εύκολο ή δύσκολο σε τέτοια ζητήματα. Είναι η δουλειά μου. Μάλιστα με τη Χριστίνα μας προσέδωσε μία απίστευτη σκηνική επαφή.

– Γιατί πιστεύεις ότι προκλήθηκαν αντιδράσεις με αυτή τη σκηνή;

Πάντα δυστυχώς θα υπάρχουν οι συντηρητικοί κύκλοι που αρνούνται να κοιτάξουν τον άνθρωπο στα μάτια. Να τον αποδεχτούν για αυτό που είναι, άνθρωπος. Φαντάζομαι πως στο δικό τους μυαλό το φιλί δύο κοριτσιών πρέπει να είναι το πιο αποτρόπαιο πράγμα. Αυτόν τον δήθεν συντηρητισμό ξεμπροστιάζει και η παράσταση και μάλλον επιτυχώς.

– Εσύ έχεις βρεθεί στη θέση της Βέντλα που πειραματίζεται με άτομο του ίδιου φύλου;

Όχι δεν το έχω κάνει. Τυγχάνει να έχω ιδιαίτερη αδυναμία και προτίμηση στα αγόρια. Ωστόσο θεωρώ πως όλοι έχουμε τα πάντα μέσα μας, όλα είναι θέμα ερεθισμάτων και επιλογών.

– Σίγουρα σε μεγάλο βαθμό οι θεατές της παράστασης είναι έφηβοι και νέοι. Τι σας λένε; Ταυτίζονται με το έργο;

Κι όμως είναι όλων των ηλικιών. Το πιο ωραίο μάλιστα ήταν όταν μία μητέρα ήρθε με δάκρυα στην αγκαλιά μου. Η κόρη της είναι στην προεφηβεία και συγκινήθηκε με τα ζητήματα που θέτει το έργο. Γενικά υπάρχει μεγάλη και θετική ανταπόκριση και αυτό με συγκινεί πολύ.

– Τι θέλει να πει η παράσταση στους νέους;

Θέλει να τους πει ‘ζήσε’. Μα περισσότερο θέλει να μιλήσει στον ενήλικο κόσμο και να του πει ‘γιατί διαιωνίζεις το ίδιο αποτυχημένο σύστημα, γιατί βλέπεις τα παιδιά σαν ιδιοκτησία, γιατί δεν τα νιώθεις αφου έχεις περάσει από τη θέση τους. Και στην τελική αν δεν είσαι έτοιμος, μην κάνεις παιδιά!’ Ένα συνολικό μήνυμα που δίνει πάντως αυτή η παράσταση και κατ’ εμέ από γραφής το έργο του Βέντεκιντ είναι να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, τον άνθρωπο, τη φύση μας.

– Πολλές θεατρικές παραστάσεις τον τελευταίο καιρό δέχονται σκληρή κριτική και επίθεση από μέρος ξεσηκωμένων πιστών. Πώς το βλέπεις αυτό;

Γελάω με τη καρδιά μου για το πόσο χαζεμένος είναι κάποιος κόσμος. Έχω πάψει να πονάω και να θυμώνω που δεν έχουμε όλοι την ίδια αντίληψη. Εδώ στη γειτονική Τουρκία μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο ένας νέος Χίτλερ. Όλοι το γνωρίζουν, οι περισσότεροι δεκάρα δε δίνουν. Κάποιοι κρυφοχαίρονται.

– Φοβήθηκες μην έχετε παρόμοιες αντιδράσεις;

Μα ήρθανε κάποιες γυναίκες και απαίτησαν να μπούνε για να δούνε με τα μάτια τους τα «λεσβιακά αίσχη». Περιορίστηκε εκεί όμως. Δεν το φοβήθηκα. Παλεύω χρόνια με ό,τι μέσα έχω ενάντια στο ρατσισμό όλων των ειδών.

– Τι σηματοδοτεί για εσένα η Άνοιξη που έρχεται και που “πρωταγωνιστεί” αλληγορικά στην παράστασή σας;

Η Άνοιξη σηματοδοτεί ένα Ξύπνημα. Ξύπνημα αισθήσεων. Εύχομαι και κοινωνικής συνείδησης.